×

Recensie

Roots

15 april 2011

Jason Isbell And The 400 Unit

Here We Rest

Geschreven door: Norbert Tebarts

Uitgebracht door: Blue Rose

Here We Rest Jason Isbell Jason Isbell And The 400 Unit Roots 4 Jason Isbell And The 400 Unit – Here We Rest Written in Music https://writteninmusic.com

Zo af en toe hoop je dat het even afgelopen is met de releases van al die prachtige albums. Het eerste kwartaal van 2011 is nog maar koud voorbij en als je dan nagaat hoe waanzinnig veel moois al is uitgekomen… Tijd om daarvan te genieten is er amper, meteen komt er weer iets nieuws uit, dat om positieve aandacht en een nog positievere waardering vraagt. Zoals Here We Rest, het nieuwe album van Jason Isbell & The 400 Unit.

Tot 2007 was de Amerikaan uit Muscle Shoals (Alabama) lid van de befaamde southern rock formatie Drive-By Truckers. Na Sirens Of The Ditch (2007) en Jason Isbell And The 400 Unit (2009) is Here We Rest inmiddels Isbell’s derde soloalbum. En wat voor één.

Elf nummers lang weten de muzikanten te boeien. Met klasse americana: de composities, de teksten, de melodieën, niet alleen klopt het allemaal, het heeft ook een toegankelijkheid waardoor je graag luistert. Doe dat vooral eens: luister terwijl je verder leest maar naar de openingstrack Alabama Pines en laat de muziek je overtuigen:

Het album vervolgt met Go It Alone, dat meer rockinvloeden heeft dan het eerste nummer. Sterker, dit is een werkelijk waanzinnig lekkere slowrocker. Het ritme is opzwepend, de zang met de enorme uithalen van Isbell is echt über-mooi en de slidesolo snijdt snoeihard door je ziel…

Wat daarna nog voorbij komt is samen te vatten als een mooie en toegankelijke mix van rock en country, waarbij gezegd moet worden dat het rockgehalte zeker niet heftig is. De muziek past wel wat in de lijn van bands als Deer Tick en American Aquarium. Net als op hun laatste albums vind je ook op Here We Rest een akoestisch nummer, dat je rillingen over de rug geeft. Van schoonheid welteverstaan. Hier is dat het sobere Daisy Mae. Waartoe zang en een mooie tokkel op de gitaar al niet in staat zijn. Kippenvel!

Ook erg mooi zijn de nummers waarbij Isbell’s stem wordt begeleid door vrouwenzang (van Abby Owens of Amanda Pearl Shires), op bijvoorbeeld Stopping By en ook op het prachtige en (door de toetsen) erg soulvolle Heart On A String. Dat laatste is zelfs een nummer met regelrechte hitpotentie. Als ze bij een zender als 3FM tenminste eens wakker zouden worden.

Toch ook een puntje van kritiek op het album: de verpakking is erg karig, een eenvoudig kartonnetje, zonder boekje met teksten en gedetailleerde info. Over de kwaliteit van de muziek zegt dat misschien niets maar ja, in een restaurant zegt de bediening ook niet automatisch iets over de kwaliteit van het eten. Toch kan de manier waarop je je bord geserveerd krijgt wel extra glans geven aan de totale beleving.

Los van de manier van serveren, de muzikale maaltijd die Jason Isbell And The 400 Unit met Here We Rest voorschotelt is van erg hoge kwaliteit én ook nog eens waanzinnig lekker. Luister smakelijk! Als het nu maar even afgelopen is met de releases van al die prachtige albums.



  1. Alabama Pines
  2. Go It Alone
  3. We've Met
  4. Codeine
  5. Stopping By
  6. Daisy Mae
  7. The Ballad Of Nobeard
  8. Never Could Believe
  9. Heart On A String
  10. Save It For Sunday
  11. Tour Of Duty