Dat Jane’s Addiction nog steeds ‘very much alive and kicking’ is bewijst Live in NYC. De heerlijke powersound van de band is optimaal gevat in een fijne setlist.

Hoe groot hun invloed op de Amerikaanse rocksound is geweest is ondefinieerbaar. Maar dat vrijwel alle grote rockbands in de jaren 90 en 00, en al helemaal uit het muzikaal rijke Los Angeles schatplichtig aan de band zijn is wel duidelijk. De Jane’s Addiction albums Nothing Shocking (1988) en Ritual de lo Habitual (1990) zijn dan ook absolute meesterwerken. Nadat de band door zwaar drugsgebruik na dat laatste album uit elkaar viel was onvermijdelijk, dat de band in lucratieve reünies terugkeerde ook. Tijdens die eerste reünie periode werd het zeer behoorlijke Strays (2003) gemaakt maar met het twee jaar geleden verschenen The Great Escape Artist (2011) bleek de band helemaal terug te keren in grootse vorm.

De terugkeer naar New York City werd met het verschijnen van dat laatste album gevoed met een gratis optreden op 25 juli in Terminal 5. En wat een geweldig optreden was dat! Veel van het concert was reeds via internet te horen maar is nu ook op CD en vinyl verschenen. Een wonderbaarlijk strak spelende band (de geweldenaar Stephen Perkins op drums, nieuwe/oude bassist Chris Chaney, de wellicht beste en meest originele rockgitarist van de laatste jaren Dave Navarro (hoe ongelooflijk invloedrijk is deze man wel niet gebleken?) en de heerlijke frontman Perry Farrell) en een absolute powersound maken dit een geweldige live registratie.

De setlist geeft al aan dat de band New York volledig wilde inpakken. Met veel tracks van hun eerste studioalbums Nothing Shocking en Ritual de lo Habitual, een van Strays (Just Because) en een geweldige versie van Irresistible Force (met The Immovable Object) van het toen net vers verschenen album The Great Escape Artist, bleek de band nog steeds een van de meest belangwekkende bands die de muziekgeschiedenis kent. Wat een ongelooflijke energie!!! En wat blijven tracks als Whores, Ain’t No Right en vooral Up The Beach, Ocean Size en het ronduit geniale Three Days toch ongelooflijke songs. Maar ook in songs als Ted, Just Admit It…, Mountain Song en Stop! weet de band nog steeds te overrompelen. Grote kracht van de band blijft de geniale Navarro die echt in elke song weet te excelleren, elke song naar een uitzonderlijk niveau weet te trekken. Met de zeer strakke en hevig rockende ritmesectie dan weer strak swingende ritmesectie en de immer bijzondere zang van Farrell (let daarbij ook op de bijzonder grappige teksten die hij tussen de songs uitkraamt) is elk Jane’s Addiction optreden een bijzondere gebeurtenis. Dit optreden, gelukkig erg goed vastgelegd, is daar een heerlijk en uitstekend voorbeeld van.