Jan Bang – … And Poppies From
... And Poppies From Kandahar
Bangs klanken openen zich als zeeanemonen, waaieren uit als inktwolken in het licht- en schaduwspel van de bewegende zee, zijn vervuld van zacht pompende ondergrondse pulsaties en diep de interstellaire ruimte in reikende suizingen. Met de niet aflatende kosmische bewegingsenergie van deze liquide, poreuze klanken komen wonderbaarlijke melodische aroma’s vrij en openen zich steeds nieuwe lagen met boeiende veelvormige overgangen. Tegenstellingen tussen ver weg en heel dichtbij lijken buiten werking gesteld even als het verschil tussen elektronisch en akoestisch. Het klanklandschap is even verontrustend als rustgevend. Je wordt meegetrokken in diep donkere ruimtes en ziet achter een walm licht doorschijnen. Dan weer dringen tussen vlechtwerken van tropische planten symfonische klanken door. Je hoort uit de diepte geheimzinnige stemmen en van dichtbij raadselachtig kalmerend geprevel (o.a. Sidsel Endresen) hetgeen de muziek archaïsche sjamanistische krachten verleent. Steeds weer openen zich landouwen met verstilde wereldklanken (o.a. van Jon Hassell, Arve Henriksen’s of Nils Petter Molvaers trompet). Het is een Kind of Blue anno 2010, een mijlpaal! Bang verbindt naadloos live- en studio-opnamen met elkaar en versmelt (improviserend) de meest uiteenlopende muzieksoorten tot een weergaloze eenheid van vloeibare lichtheid. Dat houdt in dat deze muziek vooral ook live tot haar recht komt. Live klinkt het zelfs nog indrukwekkender. Dat is vooral te beleven op het driedaagse Punkt-Festival in het Zuidnoorse Kristiansand waar men getuige kan worden van de geavanceerde praktijk van de live remix (voor een verslag zie Gallery of Tones).