Jamie xx
In Waves
Doordat de Britse regering in 2020 tijdens de pandemie het volk adviseert om zoveel mogelijk binnenhuis te blijven en zelf op feestjes helemaal los gaat, roept dit een aversie op. Men zit in een dwangbuis gevangen en uit die onvrede door illegale danceparty raves te organiseren. Deze opleving trekt ook Jamie xx aan, die zelf in de Second Summer of Love is geboren, en de opkomst van Acid House en de daarop volgende breakbeats nooit bewust heeft meegemaakt. Daar ligt de opkomst van pioniers als Bomb The Bass, The Prodigy en de Amerikaanse Moby, welke zijn punkverleden afzweert en zich overduidelijk op dance gaat richten. Onbewust hou ik deze grootheden in mijn achterhoofd bij het beluisteren van In Waves. Het volgens sobere pianotoetsenwerk opgebouwde The Feeling I Get from You kan ik niet anders als een eerbetoon aan deze grondleggers beschouwen.
Jamie xx werkt tijdens de lockdown aan toekomstmuziek, maar neemt deze invloedrijke periode wel als uitgangspunt. Als in de herfst van 2024 de dagelijkse gang van zaken allang opnieuw is opgestart, brengt hij eindelijk de langverwachte opvolger van het bijna tien jaar oude In Colour uit. In Waves staat voor het alsmaar voortbewegen van de dancecultuur en het beoefenen van zijn hobby, surfen. Jamie xx reanimeert de retro sound zoals alleen hij dat kan, met nieuwe dimensies en invalshoeken. Natuurlijk staat de dansbaarheid van de tracks hierbij op de voorgrond.
Jamie xx is voor mij vooral de katalysator van de explosieve The XX branddriehoek. Het is de chemie tussen hem en het zingende tweetal Romy Madley Croft en Oliver Sim. Eigenlijk komt ook nog Baria Qureshi in dit verhaal voor, maar die cijfert zichzelf al snel weg. Ik heb een zwak voor het spannende minimalistische Crystalised waar triphop en new wave samenkomen. Op Waited All Night werkt het trio weer samen, en dan ben je benieuwd of de magie van weleer nog steeds aanwezig is. Dit is niet het enige samenwerkingsverband op In Waves, ook de Amerikaanse uit bakermat Chicago afkomstige DJ Honey Dijon is van de partij, net als de van Animal Collective bekende indiefolkzanger Panda Bear en de Zweedse elektropop singer-songwriter Robyn. Zelfs het Australische The Avalanches die de zomerse, seventies minded klassieker Since I Left You op hun conto schrijven, verlenen de medewerking aan de plaat. Kortom, een mooi breed scala aan gastartiesten.
Door de verzachtende pianoklanken is Wanna een heerlijke down to earth afterparty nummer geworden. Bijzonder dat hij juist hier mee opent, of is het slechts de berusting na de coronastilte. We mogen weer! Jamie xx pakt in ieder geval stevig met Treat Each Other Right door. Dan kom je al snel bij de achterliggende gedachte van de Second Summer of Love uit. Respecteer elkaar, en laat iedereen in zijn waarde. Een ouderwetse clubtrack, waarmee men vroeger de dansvloer veroverde. Het nodigt in ieder geval uit om te dansen. Het heerlijke open minded Still Summer is ook naar deze vrijheidsbeleving te herleiden. Wat fijn dat de deuren weer open zijn en dat claustrofobische gevoel wegnemen.
Hij gebruikt de stem van Romy Madley Croft in Waited All Night volgens de principes van Todd Terry, die Missing van Everything But The Girl naar een hoger niveau tilde en Massive Attack, die gastzangeressen toevoegen om meer emoties in hun songs te leggen. Het is mij nooit zo opgevallen dat de klankkleuren van Oliver Sim zo dicht tegen de reggae aanleunen, juist door zijn stem zo anders te benutten komt deze hier het beste tot zijn recht. Het is niet zo geniaal als The XX, maar absoluut een aangename meerwaarde. Life met Robyn leunt erg op het vroegere Daft Punk werk. Helaas komt haar kenmerkende stem door de overvloed aan geluidseffecten en het enthousiasme van Jamie xx wat in de verdrukking.
Baddy on the Floor is een dancefloorkiller zoals er velen geproduceerd zijn. Geschikt voor de clubs, verder niet bijzonder. Vergeet niet dat het de opzet van Jamie xx is om van In Waves een echte clubplaat te maken, die achterliggende gedachte is van groot belang. Kelsey Lu, John Glacier en Panda Bear ontfermen zich over Dafodil. Panda Bear zorgt voor een stukje spirituele soulbeleving, Kelsey Lu voegt er de nodige slaapkamersensualiteit aan toe. Breather ademt een soortgelijke wellust uit, al heeft het hier de functie om door mediterende mindfulness mantra’s dat opgelegde isolement te doorbreken. Jamie xx in topvorm, met het accent op het beangstigende toekomstperspectief. Een horrorscenario, met verknipte breaks en een doordringende herhalende beat. Even overstijgt hij dat clubbelang om halverwege weer daarna terug te keren en er een fantastische twist aan te geven.
Met de Electric Body Music van All You Children duikt hij de jaren tachtig in. Er zit ook een hoop Trevor Horn in de track, met hier en daar wat zwoele vroeg jaren negentig house erotiek. The Avalanches stellen zich afzijdig op, hun aandeel is niet direct tastbaar, de vibe is dat wel. De met kinderstemmen opgesierde soul van Every Single Weekend is de aanloop naar het afsluitende Falling Together waar gevoelsdier en danseres Oona Doherty met haar expressieve praatzang voor de nodige diepgang zorgt. In Waves is een meesterzet, waar je wel met een realistische blik naar moet kijken. Alles is in het verleden al eerder en beter gedaan. In Waves is een afsluiting van een roerige tijd. Alle processen verlopen in golven, slechte jaren volgen betere jaren op, vervolgens herhaalt dit zich weer. In Waves helpt Jamie xx verder in zijn ontwikkeling, op persoonlijk en artistiek vlak.