Na de uitgebreide viering met een door een indrukwekkende gastenlijst bevolkt eerbetoon Looking Into You  en het uit 2014 daterende Standing In The Breach bleef het angstvallig stil rond de singer- songwriter die nog tijdens zijn tienerjaren These Days componeerde, een prachtig melancholisch nummer dat in New York opgepikt werd door Nico, vanaf de jaren zeventig volgden talloze covers.

Jackson Browne begon na hand- en spandiensten voor The Nitty Gritty Dirt Band en Eagles en Linda Ronstadt in de vroege jaren zeventig voor eigen rekening. In de halve eeuw dat hij muzikaal actief is kwamen er een dozijn studioplaten uit naast een handvol concert registraties met het weergaloze Running On Empty als hoogtepunt.

De laatste tijd zat het niet echt mee, Browne werd tijdens de vroegste Coronagolf  besmet met het Covid virus. De herstelperiode nam een lange periode in beslag. Cleveland Heart, een  samen met gitarist Val McCallum gecomponeerde song, vormde enkele maanden geleden de voorbode en nu is er met enige vertraging  de langspeler Downhill From Everywhere.

“Still looking for something”, zingt de ondertussen 72- jarige muzikant in de opningstrack op een wolk van gitaarwerk van Greg Leisz en Val McCallum, die componeerde samen met Browne My Cleveland Heart dat op snerpende snarenlicks passeert. Niets nieuws onder de zon vakkundige geassembleerde popmuziek, daar tekent een verzameling gereputeerde muzikanten zoals Bob Glaub die de rotsvaste en tegelijk soepele ritmesectie vormt met Maurice Lewak, sporadisch duiken gastpercussionisten zoals Russ Kunkel en Jay Bellerose op die de eerder genoemde voortreffelijke gitaristentandem en toetsenman Steve Young ondersteunen.

Browne beseft meer dan ooit dat hem niet veel tijd meer rest en als trotse grootvader van een kleinzoon is hij bezorgd om de toekomst van de volgende generatie. In het afgemeten songwerk komen als vanouds sociale problemen en de teloorgang van de natuur volop aan bod zoals het expliciete Downhill From Everywhere illustreert, de gospelgetinte titeltrack herinnert aan de uit ’74 daterende onheilstijding Before The Deluge, ruim een halve eeuw later helaas actueler dan ooit. Until Justice Is Real, een priemende aanklacht tegen onrecgtvaardigheid snijdt nog dieper, ook muzikaal met de bijdrage van gitarist Waddy Wachtel.

In Minutes To Downtown duikt Brownes oude kompaan Mark Goldenberg op met subtiel gitaarwerk,  in combinatie met de sirenezang van Chavonne Stewart en Althea Miles resulteert dat in een fraaie passage. A Human Touch een duet met Leslie Mendelson  stamt uit 2019 en dook eerder op in de  soundtrack van de documentaire over het werk van het verplegend personeel in 5B, de allereerste aidsafdeling in San Francisco.

The Dreamer meandert op akoestisch snarenwerk, lichtvoetige percussie, vihuela en de aanlokkelijke zang van Chavonne Stewart. Achter die bijzonder aangename soundtrack van dit in samenwerking met  Eugene Rodriguez  tot stand gekomen weemoedige getuigenverslag  schuilt de tragiek en de uitzichtloze situatie van illegale vluchtelingen uit Mecxico in dit in samenwerking met  Eugene Rodrigez.

Die warme latinfeel is eveneens sterk aanwezig in het met creoolse flarden gelardeerde Love is Love, (Lanmoe se Lanmou) en nog sterker in het wervelende tweetalige Barcelona