×

Recensie

Roots

27 maart 2020

Jack Poels

Blauwe Vear

Geschreven door: Marcel Hartenberg

Uitgebracht door: Snowstar Records

Blauwe Vear Jack Poels Roots 4 Jack Poels – Blauwe Vear Written in Music https://writteninmusic.com

Het moest er wel een keer van komen. Jack Poels met enkel en alleen zijn stem omringd door twee gitaren. Het donkerbruin van zijn stem, de warmte ervan, alsof zijn stem er voor gemaakt is om juist dat met ons te delen. Weg van de krachtdadigheid van Voorwaartsch, weg van het bandgeluid, weg van dat alles is dit Jack die ons, samen met B.J. Baartmans aan zijn zijde laat genieten van twaalf liedjes die ons dichterbij laten komen. Zo dichtbij als we ooit mochten komen, toen hij voor zijn band het overdonderend mooie De Piel In Brand schreef. Dat nummer als toetssteen nemen voor dit album is de lat bijzonder hoog leggen. De vraag is of dat nodig is, die vergelijking. Laten we vooral maar eens het album induiken dat Jack ons hier brengt.

In De Achtertuin is de prachtige opener waar de twee gitaren van de mannen de stem van Jack warm omkleden. Het is de boodschap van vader Jack aan zijn zoon die voor zijn studie naar Zuid-Korea vloog. Daags na het vertrek van zijn zoon liep Jack door het huis en werd hij getroffen door het feit dat zijn zoon er niet meer was. Hoewel hij zijn zoon de groei en de stappen graag gunde, zou hij hem maar wat graag weer bij zich hebben in de achtertuin, de plek waar ze ook afscheid van elkaar hadden genomen. Het nummer is warm en duikt nooit de grens over naar vals sentiment. Het verlangen elkaar weer in de armen te sluiten dat uit het nummer spreekt, of dat nou is van vader naar zoon, van moeder naar dochter, het is herkenbaar voor iedereen voor wie de band tussen ouders en kind een wezenlijke en warme is. Spaarzame orkestratie maar meer dan enkel twee gewone gitaren; er lijken ook een bas- en een resonatorgitaar mee te spelen. Hoe klein het nummer is, neem vooral ook de moeite om eens te luisteren naar hoe de mannen het geluid van de opnames hebben gevangen: heerlijk!

Kermis In De Hel, het klinkt nog als een titel van de moederband, maar zo relaxed gespeeld. Het is een nummer waarbij je je blazersarrangementen kunt voorstellen, maar de ontspanning die het nummer heeft, Jack neemt je mee in zijn verhaal. En ook hier weer, hoe subtiel hebben de mannen de instrumentatie verzorgd! Een erg fijn nummer en ja, het album geeft je dus al vrij snel de gedachte dat het goed is je nog eens even te verdiepen in het oeuvre van de heer Baartmans, Verzamelaar uit 2018 kun je daarvoor vast als uitgangspunt nemen. Fijne muziek maakt de man dus ook zonder dat hij sidekick is.

Elf Oaver Elf klinkt alsof die ene grote Amerikaanse zanger herboren is als Limburger. Nou is dat op zich al een bijzondere gedachte, maar de vraag is of die Amerikaan qua beleving van zijn teksten wel net zo weet te raken als onze eigen Americaan uit de Peel. Verdorie, wat is dit toch ook een prachtig nummer. Het klein houden van liedjes, dat is iets dat hem erg goed afgaat. Mooi hoe stemmig het nummer ook is. De kerkklok waarvan het uurwerk stilstaat en de band die Jack met de kerkklok heeft, dat soort kleine tekstuele schilderingen, het is iets waar hij een patent op lijkt te hebben. Een liedje dat in alle eenvoud ontroert en waar B.J. een fraaie mondharmonica partij in speelt.

Verder, verder is ook al zo’n fraai verhalende tekst. De observatie van vliegende ganzen én dat in een liedje vangen. Met een fraaie solo midden in het nummer, ook alweer klein gehouden, lichte Tex-Mex invloeden pas in die solo, heerlijke samenzang, subtiele percussie. Als een wandeling door de natuur, dat is wat Jack soms met ons weet te delen. Zijn talent is het om dit soort verhalen in voor iedereen begrijpelijke teksten te gieten. Goed, wellicht is niet iedereen, ondanks het zendingswerk van de Jansse Bagge Bend en Rowwen Hèze het Limburgs meester, maar als je met een beetje goede wil je beste beentje voorzet om dit te willen snappen, dan kan zelfs de meest verstokte westerling deze teksten begrijpen. En anders? Een kwestie van geduld.

Zwoar & Breakbaar  is een fraai intieme kijk in de binnenwereld van Jack. Goed geschreven, weer overtuigend klein gehouden. Ja, de liedjes zijn dan veel op een en dezelfde leest geschoeid, maar als er dit soort liedjes opborrelen, als dit het resultaat is van de samenwerking van de twee mannen, wat wil je dan nog meer? De klok even stil gezet, de tenten even leeg en even enkel de gitaar en de stem. Muziek die om aandacht vraagt, muziek die boeit. En verdorie, let ook hier weer op het samenspel van de mannen. Pak je hoofdtelefoon en duik er in. En geniet van die klanken al. Natuurlijk, de warme stem van Jack, die kan je niet ontgaan, maar het is echt al genieten van wat de mannen er in alle kleinheid aan muziek bij gemaakt hebben.

Dat gaat door. Chaufeur met zijn melancholieke terugblik op het schoolleven, Als ‘N Kiend met zijn heerlijk spannende verhaal en de ballade Van Leave Gadde Doed, prachtige miniaturen, waarbij die balans tussen muziek en tekst je steeds met warmte overlaadt. En dan moeten een paar absolute pareltjes nog komen. Niet dat de andere nummers niet aansprekend zijn, verre van. Ook Op En Neer heeft zijn charme, maar de nummers die in hun beleving de kroon spannen, zijn toch wel Blauwe Vear, Kersebloesem en afsluiter Later. Hoe dat komt? Is het de combinatie van de stem van Jack, de directheid van zijn teksten en de onmiddellijke directheid, juist door het gebruik van het Limburgs, waarmee de teksten van Jack zoveel meer bij mij, afkomstig uit diezelfde provincie, binnenkomen? Of is het, meer dan dat, meer dan dat, de kwaliteit van de man om steeds de juiste intonatie in zijn teksten te gebruiken? Een einde zoals dat van Blauwe Vear, hoe dat precies werkt, ik kan het niet uitleggen, maar wat ik wel weet, is dat ik er zomaar stil van word.

Ga Blauwe Vear vooral luisteren. Natuurlijk, het helpt als je ervoor open staat om het Limburgs te begrijpen of als je dat al verstaat en dus begrijpt. Maar dit is meer dan een mooi album in het Limburgs. Jack Poels en B.J. Baartmans hebben een album gemaakt dat laat horen dat muziek uit het hart niet vraagt om grootse gebaren, niet om spektakel. Gewoon authentiek zijn, jezelf zijn en de muziek maken die diep bij je van binnen is komen opborrelen. Je gevoel laten spreken. En wat doet dat met luisteraars? Ook als je het Limburgs niet begrijpt, luister en geniet van deze langspeler. Dit overstijgt de grens van taal, deze muziek voel je, beleef je. Vertrouw erop dat dit muziek is die je bij de hand neemt, muziek die ontspant, muziek die warmte brengt. Juist in deze dagen die omlijst worden door corona, zwart gerand door mensen die in alle hufterigheid daar ook nog eens geld aan menen te moeten verdienen, is het goed dat er ook mooie oprechte en warme muziek klinkt, waarbij natuur en mens in meerdere verfijnde miniatuurtjes centraal staan. Jack, et is un erg sjoane plaat gewore: dat hasse mit B.J. fraai gedaon!



  1. In De Achtertuin
  2. Kermis In De Hel
  3. Elf Oaver Elf
  4. Verder Verder
  5. Zwoar & Breakbaar
  6. Chaufeur
  7. Als 'N Kiend
  8. Van Leave Gadde Doed
  9. Blauwe Vear
  10. Op En Neer
  11. Kersebloesem
  12. Later