Verrassend eigenlijk dat de naam Izo Fitzroy nog niet op ieders lippen ligt. De Britse soulzangeres heeft niet alleen een geweldige stem die alle emoties moeiteloos bedient maar heeft ook nog eens de exact juist songs om dat te bewerkstelligen. Haar erg sterke tweede album How The Mighty Fall zou haar nu echt naar wereldfaam moeten duwen.

Skyline, haar debuut  in 2017 had alles wat Britse soul de afgelopen decennia al zo lekker maakte (denk: Brand New Heavies, Jamiroquai) en het was dan ook niet verrassend dat ze door menig producer gevraagd werd om gastvocalen te verzorgen. Dimitri from Paris, Kraak & Smaak, Smoove & Turell en Dr. Rubberfunk lopen met haar weg.

How The Mighty Fall bewijst wederom dat Fitzroy the real souldeal is. Wat een geweldige stem heeft ze toch en hoe knap weet ze elke song, ballad of soulstamper, de juiste klankkleur mee te geven. Dat noemen we grootsheid. En wat een geweldige groep funky muzikanten heeft ze ook om zich heen. Muzikanten die snappen wanneer ze moeten inhouden en wanneer flink door te halen. Natuurlijk zijn trouwe vrienden als de The Haggis Horns en Soul Sanctuary Gospel Choir ook van de partij.

Producer Colin Elliot heeft al vaker bewezen dat hij de juiste man is die pure muziek de juiste kant op kan duwen. Richard Hawley, Jarvis Cocker en Paul Weller kunnen daar over meepraten. Elliot heeft erg goed begrepen hoe Fitzroy haar muziek, verstrengeld in de soul, gospel, funk en rhythm & blues, wil laten klinken. (Alleen het ijzersterke I Want Magic, de eerste, vol door disco beïnvloede, single werd niet door hem maar door Dimitri from Paris en het fraaie Slim Pickings door Shawn Lee geproduceerd.)

Het album werd opgenomen aan het einde van een lange relatie en de teksten zijn daar een duidelijke afspiegeling van. Maar Fitzroy kijkt (gelukkig) ook wat verder naar wat er in deze wereld momenteel gebeurt. Meer dan genoeg om dus over na te denken. Haar teksten klinken oprecht, overdacht en vol emotie.

How The Mighty Fall is één van de lekkerste soulalbums die ik in jaren gehoord heb. Een heerlijke overload aan super aanstekelijke songs lekker los gespeeld en geweldig gezongen. Gelijk met albumopener Ain’t Here For Your Pleasure weet je waar dit album naar toe zal gaan, hoop je waar het naar het toe zal gaan en met opvolgtrack Red Line is het gelijk raak. Hoor toch eens hoe de track met een heel fijne blazerssectie op- en uitbouwt.

How The Mighty Fall staat vol met overheerlijke soultracks. Want wat te denken van het al eerder genoemde I Want Magic (wat natuurlijk overal een dikke, dikke hit had moeten worden), het wel heel aanstekelijke Blind Faith, de prachtige ballade Give Me A Moment, het met gospelkoor Soul Sanctuary Gospel Choir en blazers opgesierde Purify, het rake Pushing Buttons en de acidjazz van Wolves in Disguise. Wat wordt er toch steeds geweldig en met veel levenslust gespeeld en wat zingt Fitzroy toch geweldig.

Als het album magistraal, met strijkers vergezeld, eindigt met soulballad When The Wires Are Down kun je niets anders denken dan wat ik reeds in het begin zei: ‘Waarom is Izo Fitzroy niet veel bekender bij een groot publiek?’ Zoveel talent, soul power en echtheid zou toch maximaal opgepakt moet worden? How The Mighty Fall is een overheerlijk soulalbum dat optimale aandacht verdient.