Na het onverwachte verscheiden van de Noorse band Rohey werkte toetsenman Ivan Blomqvist, de voornaamste songschrijver van die band, vooral even als componist en producer voor anderen. Met Nu minns jag laat hij nu ook op eigen kracht van zich horen.

Het teloorgaan van Rohey, één van de meest opvallende bands balancerend tussen jazz, pop en elektronica die Scandinavië de afgelopen jaren voortbracht en die met hun debuut A Million Things aan het begin van een glanzende carrière stond, hakte er bij de muzikanten die samen met zangeres Rohey Taalah – die op een zeer onverwacht moment besloot solo te gaan – de band vormden, flink in. Ze namen alle drie de tijd te bepalen wat ze dan zouden gaan doen.

Voor Blomqvist was het duidelijk dat hij songs wilden blijven schrijven en werkte vervolgens samen met Mosambique, Linda Sundblad en zangeres Natalie Sandtorv, met haar soloproject Neon Ion en daarmee vorig jaar het album Heart Echoes uitbracht.

Met Nu minns jag (Nu herinner ik me weer) brengt Blomqvist nu ook zijn eerste soloalbum uit. Het is een ingetogen plaat geworden waarop hij zich vooral als pianist profileert. De composities zijn opgezet als een schetsboek van zijn jeugd. De jeugdfoto’s die op de hoes van het album staan en de titels van de composities maken dat nog duidelijker.

Juist omdat hij op zijn solodebuut zo prominent voor de piano gekozen heeft verrast het album. Merendeels verstopt achter vele toetsenborden in zijn vorige projecten/bands viel namelijk niet op dat hij zo’n voortreffelijk pianist is die met veel gemak herinneringen in smaakvolle en door emotie gedragen melodieën in fraaie sferen kan omzetten.

Vergezeld van slimme elektronische vondsten klinken zijn composities, die klassiek van aard zijn en door jazz, minimal en pop gedrenkt, spannend en onvoorspelbaar. Nu minns jag is typisch zo’n album van deze tijd waarin naast alle drukte van de wereld, die tegenwoordig echt 24 uur doorgaat, rust gezocht kan worden.

Vervlochten met herinneringen geeft Blomqvist de vrije composities met zijn fraaie pianospel steeds precies de juiste warmte en sfeer mee. Door het toevoegen van de electronic-klanken net dat vervreemdende. Nu minns jag is de plaat waarop Blomqvist zijn emotionele muzikale kant optimaal laat weerklinken. Het levert, met de prachtige albumopener Det Är Kallare Nu en het wel heel erg mooie Att inte vilja se als hoogtepunten, een sterk solodebuut op.