Sinds het in 2011 verschenen Greetings & Salutations heeft het Belgische Intergalactic Lovers aardig aan de weg getimmerd. De groep stak haar ambities nooit onder stoelen of banken. Het resulteerde in vele liveoptredens rondom het bovengenoemde debuutalbum en de goed ontvangen opvolgers Little Heavy Burdens en Exhale.

Liquid Love is het tweede album dat uitkomt bij Unday Records, het label uit de buurt van Gent, dat vorig jaar alweer tien jaar bestond. De titel van de door de band en Luuk Cox geproduceerde plaat is zeker representatief; het is een werkstuk over liefde met alle bijkomende sentimenten van dien. De vlotte single Bobbi gaat over de vonk van de liefde. Een andere single, het ijlere Crushing, rept daarentegen van ‘Our liquid love once blazing, now just froze’. Het is bepaald niet de enige keer dat Lara Chedraoui de schaduwkanten van relaties bezingt.

Het geluid op Liquid Love is verzorgd, strak en coherent. Dat blijkt direct al bij The Heart Beaten Beats, dat is gestut op een dikke baspartij. Hierboven en omheen legt de band een atmosferische sound neer met effectvolle gitaren. Dit onberispelijke, professionele geluid domineert op de plaat en dat laat horen dat Intergalactic Lovers een groep is die weet hoe ze voor de dag wil komen. Eenvormigheid ligt wel op de loer en dat doet op een album dat veertien tracks telt wel wat afbreuk aan de impact. Als je zoveel songs wilt laten horen, zou er met een wat caleidoscopischere aanpak niets mis zijn.

Natuurlijk valt er genoeg te genieten op Liquid Love: My Old Mind is fraaie arty pop. Even pakkend als evocatief. De derde single, Lost, is steviger en laat mooi uitwaaierende gitaren horen. Hierover zei de band: ‘In life and love you lose every once in a while, you lose people, lose direction, lose yourself… we all lose our sanity from time to time. Lost is a tribute to all you fellow wanderers out there. As Lewis Carrol put it: “Not all those who wander are lost” Never forget that!’ Hierna is In Limbo veelzeggend. De song ademt de ijle en weidse sensatie van iemand die de grond onder de voeten niet meer goed voelt. De inmiddels vertrouwde stevige ritmetandem voorkomt echter dat de band wegzweeft.

My Low Low onderscheidt zich door gedempte beats en fluisterzang. Het verleent het muzikale verhaal van Liquid Love wat extra variatie. Dat geldt ook voor het stemmige These Shades of Blue, dat met zijn sequenties een onderhuidse spanning in zich draagt. ‘Let it go, let it go this illusion of full control’, zingt Chedraoui herhaaldelijk. De band werkt naar een climax die de song de stratosfeer inzuigt. Hierna staat Chedraoui’s zang centraal in Turn Inside Out, het sluitstuk met de confronterende conclusie ‘I can’t fall deeper’.

Tegenover het gerijpte, coherente geluid van Intergalactic Lovers staan naakte, indringende, eerlijke teksten. Dit resulteert in een krachtige, toegankelijke plaat die ongetwijfeld flink gaat resoneren dit jaar. De singles hebben hun werk al aardig gedaan en de uitgebreide tournee door België, Nederland en Duitsland zal de band ongetwijfeld verder omhoogstuwen.