Halverwege de jaren negentig kon je jezelf elk weekend in de omgeving goed bij de een of andere plaatselijke jeugdsoos vermaken waar vrijwilligers met trots het bandje van de buurjongen introduceren. De punkrock herwaardering is opnieuw in opkomst, en regionale acts overspoelen het afgebakende speelgebied. Het heeft allemaal hun eenvoudige charme, lekker ergens achteraf in een oude vervallen boerenstal repeteren. Thuis knutsel je met overgave aan de eigen tracks, die vervolgens zorgvuldig op tape worden geplaatst.

Sporadisch lukt het zelfs om het eindproduct met liefdevolle hulp op een compact disc te zetten. Soms via een onafhankelijk platenlabel, meestal met het hoognodige Do It Yourself plak- en knipwerk. Achteraf kijkt men vaak met regelmaat beschamend terug op deze mooie periode, maar meestal ook met een grote brede glimlach op de mond. Och, natuurlijk zijn de teksten vaak wat amateuristisch van opzet. Wat wil je, met hooguit wat MAVO Engels op zak, en dan duidelijk niet accentloos uitgesproken. Maar achteraf gezien blijft het een geweldige leerzame en boeiende tijd.

Het kleine Echozone Records biedt een spontane groep als Inadream de mogelijkheid om een volwaardige plaat op te nemen. Hoe wonderbaarlijk is het om nu nog dat pretentieloze gevoel op te roepen. En om eerlijk te zijn, No Song For Lovers is niet eens zo’n beroerde plaat. Het is echter wel erg simplistisch qua opzet. Door het speeltempo redelijk laag te houden is het allemaal goed uitvoerbaar. Hiermee sluiten ze niet echt bij de gejaagde, puntige punksongs aan. Het is net wat aan de voorzichtige amateuristische kant, maar de trouwe vriendengroep zal de band bij elk concert op handen dragen, en er met volle overtuiging in blijven geloven.

Laat ik mij dus niet teveel door het enthousiasme van deze uit het Duitse Bochum afkomstige groep jongelingen laten beïnvloeden. Natuurlijk is de gunfactor erg groot, en bestaat er wel degelijk de mogelijkheid om vervolgens tot een volwaardig geaccepteerde band door te groeien. Nu staan ze echter nog in de kinderschoenen, en ondanks dat deze flink beginnen te knellen, zullen ze het voorlopig nog met die status moeten doen. Hopelijk ontmoedigt het andere beginnende bands niet, maar een realistische, kritische kijk is ook in het leerproces van groot belang.