×

Recensie

Klassiek

01 mei 2013

Igor Stravinsky

Le Sacre Du Printemps

Geschreven door: Carl Puhl

Uitgebracht door: EMI

Le Sacre Du Printemps Klassiek 3.5 Igor Stravinsky – Le Sacre Du Printemps Written in Music https://writteninmusic.com

Le Sacre Du Printemps is één van de meest opmerkelijke klassieke composities. Het werk is in 1913 gecomponeerd door Igor Stravinsky en tijdens de jaren daarna meerdere malen door hem herzien. De versie die op deze nieuwe CD van EMI verschijnt is die uit 1947. Dit geldt ook voor het laatste werk op deze CD, namelijk Apollon Musagète. Naast deze twee werken bevat de CD nog de Symphonies Of Wind Instruments uit 1920. Deze composities van Stravinsky worden uitgevoerd door de Berliner Philharmoniker onder leiding van Sir Simon Rattle.

Deze nieuwe opname van Le Sacre Du Printemps vertoont een opvallende consistentie en cohesie. Hij bevat mooi klassiek vuurwerk, maar mist soms wat van de heidense rauwheid en komt af en toe wat te schoon over. De opname is mooi, helder en doet de uitvoering goed tot zijn recht komen. De accenten die Sir Simon Rattle plaatst zijn duidelijk te horen, hoewel de ritmes in het begin soms wat rommelig klinken. De percussie krijgt minder de aandacht, waardoor de blazersectie duidelijk meer tot zijn recht komt. De virtuositeit van de Berliner Philharmoniker draagt bij aan de schoonheid van deze uitvoering.

Vooral wanneer de muziek van Apollon Musagète begint wordt het gemis aan strijkinstrumenten in Symphonies Of Wind Instruments duidelijk. De Symphonies zelf werden tijdens hun première nogal lacherig begroet. Het publiek was zich niet bewust dat dit een serieus muziekstuk was en zag er de humor wel van in. Het is een samenspel tussen blaasinstrumenten en het werk bevat eigenlijk niet veel spannende momenten. Ik weet niet of dit het gevolg is van de uitvoering of van de compositie zelf. In ieder geval zet het mij niet aan tot vaker luisteren.

Apollon Musagète is van een beduidend rustiger karakter dan Le Sacre Du Printemps. De muziek heeft een feeërieke gelatenheid en de Berliner Philharmoniker krijgen nauwelijks de kans om spanning op te bouwen. Het werk heeft een heel ander karakter, maar is daarom niet minder mooi. Het stuk wordt uitgevoerd door strijkers en gek genoeg is hier het gemis aan blazers of andere instrumenten minder opvallend. Apollon is een interessant stuk en wordt mooi uitgevoerd, maar de combinatie met Le Sacre Du Printemps is enigszins ongepast. De CD is uit balans en lijkt topzwaar door het orkestrale vuurwerk aan het begin en het wat tammer einde.

Tracklisting:
1 – 15. Le Sacre Du Printemps (1947 revision)
16. Symphonies Of Wind Instruments (1920)
17 – 26. Apollon Musagète (1947 revision)