Ibrahim Ferrer heeft nog een dikke 10 jaar optimaal kunnen genieten van het wereldsucces wat de Buena Vista Social Club ten deel viel. Als zanger en opvallend middelpunt trok hij alle aandacht naar zich toe. Mi Sueño is een fraai afscheid van de Cubaanse zanger die in 2005 overleed.

Wat is er nog te vertellen over de oude mannen uit Cuba? De band veroverde onder de bezielende leiding van meester gitarist Ry Cooder en World Circuit eigenaar Nick Gold rond 1996 de gehele wereld met hun super aanstekelijke Cuban songs. Muzikanten als zanger Ibrahim Ferrer en pianist Ruben Gonzales die geroemd als muzikant met het de komst van Fidel Castro ineens een anoniem bestaan vervielen en met het succes van de BVSC toch op late leeftijd de wereld aan hun voeten kregen.

Ze lieten het succes zich, zeer terecht, heerlijk welgevallen. Grote ster was ook bij het Buena Vista succes zanger Ibrahim Ferrer, die bij elk optreden de show stal. Hij was het die op de hoes van het album zo prachtig opvallend door een Cubaanse straat loopt. Tijdens de opnamen van het BVSC album was zanger Ferrer reeds 67 jaar en om zijn fraaie stem nog flink vast te leggen werden vervolgens in de daarop volgende jaren een flink aantal songs opgenomen.

De mooiste verschenen op het World Circuit label, het platenlabel wat ook het BVSC album had uitgebracht. (Natuurlijk werden door het succes van deze albums ook oudere opnamen, in soms erg schamele kwaliteit op de markt gebracht). Het aantal legendarische songs die Ferrer uitbracht in deze laatste jaren is schier oneindig. Tot een van de allermooiste hoort zonder meer Silencio, wat hij samen met de kwieke oude Cubaanse diva Omara Portuondo de eeuwigheid in zong.

Mi Sueño (Ik slaap/droom), een mooiere titel is er natuurlijk voor een postuum album niet te verzinnen. Na een glansrijk aantal jaren in de belangstelling van de wereld te hebben gestaan overleed Ferrer op 6 augustus 2005 in zijn stad Havana vlak voordat er een nieuwe Buena Vista tour naar Europa zou vertrekken. Het lichaam hield er na een aantal heftige en zeer enerverende jaren gewoon mee op.

In de laatste jaren van zijn leven was Ferrer nog bezig zijn grootse droom te verwezenlijken. Het opnemen van de meest romantische songs die het Cubaanse songboek rijk is. Met Mi Sueño, een album wat reeds voor het najaar van 2005 gepland stond maar door zijn dood geen release kreeg, zijn die nu voor de wereld te horen. In een merendeels kleine bandbezetting, met daarin natuurlijk leden van de BVSC, komen de bolero songs meesterlijk uit de verf en is nog een keer te horen dat Ferrer een heel grote was.

Vitaal als altijd zingt hij songs als Dos Almas, het alom bekende Quiereme Mucho en Perfidia naar grote hoogten. We mogen er ongelooflijk blij om zijn dat het talent van Ibrahim Ferrer de laatste jaren nog een prachtige kans heeft gegeven zoveel mensenharten sneller te doen laten kloppen. We zullen hem missen.