×

Recensie

Rock

29 juli 2019

Iamthemorning

The Bell

Geschreven door: Marcel Hartenberg

Uitgebracht door: Kscope

The Bell Iamthemorning Rock 4.5 Iamthemorning – The Bell Written in Music https://writteninmusic.com

2019 brengt ons een nieuw album van Marjana Semkina en Gleb Kolyadin, beter bekend onder de naam Iamthemorning. De liefhebbers van hedendaagse progressieve rock weten dan al wat hen te wachten staat: opgaan in muziek die gedragen wordt door het prachtige vleugelwerk van Gleb Kolyadin enerzijds en anderzijds de magische en bijna elfachtige stem van Marjana. Ook op dit album is het de stem van Marjana die met haar stem donkere emoties vorm weet te geven op een bijzonder lichte manier.

Als basis heeft het duo zich deze keer laten inspireren door song cycli waarvan Schubert’s Winterreise een van de voornaamste voorbeelden is. Het album gaat uit van de thematiek van menselijke wreedheid, hoe we als mensen erop reageren, wat het met ons doet, hoe we ermee omgaan. Niet in eenduidige situaties, maar verschillende belevingen van wreedheid. Alhoewel het gaat om een album opgebouwd in twee delen, zijn de individuele tracks ook losstaand van elkaar zeer de moeite waard te beluisteren. Het openingsnummer Freak Show start met een eerst nog uiterst kalm zingende Marjana tegen de achtergrond van het spel van Gleb waar subtiel harp en strijkers doorheen klinken. Op het moment dat het nummer de grens van twee minuten bereikt, veranderen tempo en dynamiek van het nummer en lijkt het gedaan met de rust die de stem van Marjana eerst nog in zich had. De gitaar van Vlad Avy heeft zich daarvoor dan ook al langzaam in het geluisdbeeld genesteld. De inleiding naar het andere tempo, naar de andere dynamiek leidt hij langzaam in met zijn gitaarwerk. Een tussenstuk volgt en de zanglijnen van Marjana gaat naar onrust. Vlad kleurt het nummer dan donkerder nog met een scherpe gitaarsolo en Marjana sluit aan om vervolgens de ruimte te laten aan de saxofoon van Dmitry Tsepilov. Heerlijk wordt het nummer afgerond met akoestische gitaar.Dit nummer met uitgebreide backing legt de lat hoog voor het hele album. Tegelijk voel je aan bijna alles dat het de twee geen moeite kost dat niveau vast te houden.

Sleeping Beauty is meer ingetogen in begeleiding en brengt ons als luisteraars dichterbij de beleving van een kamer prog gezelschap, zoals de band zichzelf ook omschrijft. Een heerlijke licht jazzy gitaarpartij van Vlad zet een accent in het nummer dat verder fraai wordt vormgegeven met klein gehouden instrumentatie, waarin met name het spel van Gleb er uit spat, terwijl de rest van de instrumentatie, blazers spaarzaam in het klankbeeld ingepast, zeer wel passend is bij het nummer.

Blue Sea laat zich bijna beluisteren als een singer/songwriter nummer met de fraaie akoestische partijen op gitaar van Marjana naast de klanken van Gleb op de vleugel. Geen uitgebreid muzikaal palet hier, maar vooral de stem, de warme akoestische gitaar en de heerlijk sprankelende klanken van Gleb. Bedrieglijk lieflijk want het is wel hier dat Marjana zingt “Now I go to sleep in waters deep” en de hemelse klanken zijn opeens zo helder niet meer. Een zelfde contrast horen we terug in Black And Blue. Hier is het echter vooral de zang die onaards en ijl klinkt, maar de muziek draagt al iets dreigends in zich. Zeer fraai en met een zeker minimalisme in de opbouw van het nummer. Six Feet is het laatste nummer van het eerste deel van de songcycli. De welbekende uitdrukking voor iemand die begraven is, zou droefenis in zich kunnen herbergen. Hier bezingt Marjana echter ook de rust en de vrede die uit kan gaan van de dood; de dood als einde en als begin ineen. Waar de meeste van de eerdere tracks klein blijven in arrangement en orkestratie, wordt hier groots uitgepakt. Bijzonder mooi hoe Marjana ook deze emoties weet weer te geven.

Het tweede deel van The Bell begint met Ghost Of A Story, een van de nummers die de band al naar voren schoof voor de feitelijke release van het album. Misschien wel de ideale kennismaking met de veelzijdigheid van iamthemorning. Sprankelend spel van Gleb, heerlijke zang van Marjana en een heerlijk arrangement laten horen hoe iamthemorning folky en proggy invloeden combineert in één nummer. Een heel natuurlijk samengaan van klanken dat het tweede deel van het album warm van start laat gaan. Song Of Psyche zet de frêle stem van Marjana andermaal centraal, heerlijk in het midden van akoestische gitaar en van het spel van Gleb. Een donker aangezette gitaar zet accenten en maken het tot weer een hoogtepunt op dit album. In Lilies mag Gleb helemaal los gaan en dat doet hij met verve. Vooral hier voel, ervaar je dat de overeenkomst met de werken van Schubert niet gezocht is. De fraaie zanglijnen van Marjana die je zo in een klassieke context kan plaatsen en dat is wat hier helemaal gebeurt. Zeker als je de intense solo van Gleb in het nummer tot je laat doordringen. Wat een geweldige combinatie van stem en vleugel weten de twee toch te brengen.

In Salute klinkt Iamthemorning het meest progressief. Afwisselend tussen klein gehouden en met volle orkestratie is het een duikvlucht in emotie. Laat jezelf bij de hand nemen door de stem van Marjana en de klanken van Gleb en onderga deze compositie. Er gebeurt veel in deze bijna 7:30 waarin ook Vlad Avy weer zijn opwachting maakt met een heerlijke solo. Een bijzonder fraai stuk dat, zeker ook gegeven de titel, een heel waardig sluitstuk van het album had kunnen zijn. Die plaats is echter gereserveerd voor het titelnummer van het album, The Bell. Marjana zingt alle nummers op het album al fraai, maar hier is elke rustpauze die ze neemt, alle emotie zo fraai ingezet én tegelijk weer zo los klinkend dat alle stukjes op de plaats vallen. Om stil van te worden. Als je je bedenkt dat The Bell een verwijzing is naar een bel waarmee mensen die levend waren begraven, konden laten weten dat ze in feite nog leefden én als je je realiseert dat de hoofdpersoon in dit lied juist eerder de dood ziet als een verlossing, dan is ook dit weer een bijzonder nummer. Het zet je aan tot denken, zoals het hele album dat doet. En inderdaad, het is een album dat zo mooi is dat je er inderdaad stil van kan worden.

De twee hebben het album niet in hun eentje opgenomen. Zonder te gaan voor internationaal vermaarde muzikanten zoals ze dat op hun eerdere album Lighthouse deden, werkten de twee ook nu weer samen met zeer bekwame muzikanten. Het is mooi dat de band daarin haar eigen keuze maakt en zich niet laat leiden door het succes dat ze met dat eerdere album hadden. The Bell is een album geworden dat Iamthemorning in hun eigen kracht laat horen en dat andermaal onderstreept hoe bijzonder het duo is in de muziek die ze maken. Je hoeft zeker geen uitgesproken liefhebber van folk of prog te zijn om van de schoonheid van dit album te genieten. Dat kan als je gewoon al open staat voor de combinatie van een erg mooie vrouwenstem, warme vleugelklanken en teksten waarin donkerheid in zit en die je tegelijk het leven tot in elke ader doen voelen. Een erg, erg mooi album. 

Tracklisting The Bell:
Part I:

  1. Freak Show
  2. Sleeping Beauty
  3. Blue Sea
  4. Black And Blue
  5. Six Feet

Part II:

  1. Ghost Of A Story
  2. Song Of Psyche
  3. Lilies
  4. Salute
  5. The Bell


  1. Freak Show
  2. Sleeping Beauty
  3. Blue Sea
  4. Black And Blue
  5. Six Feet
  6. Ghost Of A Story
  7. Song Of Psyche
  8. Lilies
  9. Salute
  10. The Bell