Howe Gelb zette tijdens de vroege jaren tachtig in Tucson, Arizona Giant Sand op en altcountry formatie die naar een meer eclectisch getint muzikaal vehicle van Gelb evolueerde, doorkruist door   gevarieerde soloprojecten van de pianist en songwriter. Na Future Projects en Further Projects, een duet met Lonna Kelly Further Projects, twee jazzy georiënteerde langspelers werd vorig jaar Giant Sand terug even op de rails gezet met  Returns To The Valley Of Rain, een geïnspireerde reïncarnatie van het debuut.

Het, zoals titel beschrijft, in diverse locaties op verschillende tijdstippen tot stand gekomen Gathered, zit helemaal in een zwoele afterhours sfeer. Half gefluisterde zangpartijen in impressionistisch, op piano en op subtiele, akoestische snarenbijdragen leunend balladewerk dat balanceert tussen laidback jazz en een diep doorvoelde torch benadering met een wat duister randje.

Zo passeren bijzondere duetten, in het van Cohen afkomstige A Thousand Kisses Deep flankeert M. Ward het parlando van Gelb tijdens sessies met flameco gitarist Fernando Vacas in het Spaanse Cordoba. In Parijs werd er wat tijd uitgetrokken voor een ontmoeting met de Frans Deense Diva Anna Karina die in de vroege jaren zestig furore maakte. Een elektrisch pianootje, gedempte trompetje en subtiele borstelpercussie ondersteunen de wat krakende voordracht van het markante gelegenheidsduo in Not The End Of The World.

Gelb was blijkbaar onder de indruk van dit rendezvous en componeerde prompt Anna een  fijn instrumentaaltje dat door de Nederlandse producer BJ Meyers in Amsterdam werd ingeblikt. Met het korte western twang van The Open Road verzeilen we in Tucson. Daar zette Gelb zich ook aan de piano om zijn jeugdige dochter bij te staan in een niet echt loepzuivere maar charmante uitvoering van Moon River. De Deense chanteuse Kira Skov reisde af naar Tuson om het pianoklavier en croonerzang van Gelb op te waarderen met een sensuele bijdrage in Presumptuous.

De wat rafelige zang- en fluisterpartijen komen in de buurt van bij Lou Reed in de titelsong, een verstild duet met Pieta Brown, maar die invloed klinkt nog sterker door in het met spoken word ingeleide The Park At Dark. Storyteller, evenals Steadfast een melancholische blik in de achteruitkijkspiegel, sluiten Gathered voortreffelijk af, andermaal een fijne toevoeging aan het imposante oeuvre.