×

Recensie

Electronic

21 april 2020

Holy Fuck

Deleter

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Last Gang Records

Holy Fuck - Deleter
Deleter Holy Fuck Electronic 4 Holy Fuck – Deleter Written in Music https://writteninmusic.com

Holy Fuck heeft naar eigen zeggen op dit vijfde album definitief haar eigen muzikale taal gevonden. Je zou deze taal kunnen omschrijven als enigszins bevreemdende maar ook pakkende technopop. Een grofkorrelig, wat overstuurd geluid dat de sfeer van Holy Fucks live-optredens meer en meer is gaan benaderen en dat inspiratie haalt uit de dance en house van de jaren negentig.

De Canadese band nodigde drie vocalisten uit voor Deleter. Op albumopener Luxe, een strak staaltje unheimische technopop, horen we Alexis Taylor van Hot Chip. Deleters geeft vervolgens een podium aan Angus Andrew van Liars. Deze track is groovy, met een lekkere elastische baspartij, maar blijft toch nog met half been buiten de dansvloer door de onbestemde vocalen die over de track heen waaien. Nick Allbrook van Pond treedt aan op Free Gloss, een weelderige, diepe track die terugvoert naar het Ibiza en Manchester van de vroege jaren negentig. Lekker.

Holy Fuck legt weer genoeg tracks neer die in aanzet pakkend zijn. De band is echter, zoals bekend, te eigenzinnig en weerbarstig om de boel helemaal glad te strijken voor een groot publiek. De groep schuwt industriële sferen niet en laat zijn vocalisten ook niet te dichtbij komen. Een nummer als Moment is eigenlijk net zoveel high energy en synthpop als dat het techno en industrial is. Near Mint klinkt dan wel wat milder maar fungeert meer als een geestverruimende vlucht naar buiten dan als een compromis om het de luisteraar wat gemakkelijker te maken.

De kosmische noise van San Sebastian is niet misselijk en tijdens de finale, Ruby, maakt een gevoel van spiritualiteit en euforie zich langzaam van je meester. Herinneringen aan de meer psychedelische incarnaties van de Chemical Brothers dringen zich op. Holy Fuck doet er hier niet voor onder.

Of Holy Fuck met dit Deleter over al hun eerdere albums heengaat, zoals bijvoorbeeld het ook bepaald niet vervelende Congrats, valt niet zo gemakkelijk te zeggen. Wel klinkt de band coherenter en krachtdadiger op deze vijfde plaat. Inderdaad, alsof ze hun eigen muzikale taal nu echt hebben gevonden.



  1. Luxe
  2. Deleters
  3. Endless
  4. Free Gloss
  5. Moment
  6. Near Mint
  7. Error
  8. San Sebastian
  9. Ruby