Met Mood Valiant is het uit Melbourne afkomstige Hiatus Kaiyote terug na zes jaar van stilte na hun succesvolle tweede album Choose Your Weapon (2015) en de wereldwijde tour die daar op volgde .

Eigenlijk was alleen het soloalbum Needle Paw van frontvrouw Nai Palm dat daar in 2017 nog tussendoor kwam. Maar de vertraging bij het uitbrengen van een nieuw album had een heftige reden. Reeds in het najaar van 2018 waren de basistracks voor het nieuwe album al klaar maar werd bij Palm borstkanker geconstateerd. Er volgde voor Palm een heel vervelende periode die pas in 2019 werd doorbroken met nieuwe opnamen van de band.

Terloops werd ook de deal met Sony Music ontbonden en vond de band een nieuwe deal met het uit Los Angeles en door Flying Lotus (Steven Ellison) gerunde vrije platenlabel Brainfeeder. Een label dat veel meer aansluit op de muzikale vrijheid die de band voorstaat. Mood Valiant voelt na al die ellende als een ware bevrijding waarbij het avontuur in muziek, die de band altijd al optimaal koesterde, nog prominenter aanwezig is.

En waar de band altijd al onnavolgbare passages in hun van jazz, funk, hiphop, soul en alternative doortrokken songs stopte, klinken die nu meer organisch dan ooit. Het vele toeren op hun debuut en tweede album en alle zij-projecten die de vier leden van de band er ook nog eens op nahouden heeft overduidelijk zijn sporen achter gelaten.

Mood Valiant is een meesterlijke plaat geworden waarop de uitzonderlijke sound van de band nog fraaier naar voren komt. Waar hun eerste album de grote  verrassing was en hun tweede hun status verstevigde, is Mood Valiant de ongepolijste parel die de sound van de band nog verder doortrekt. De band gelijk ook nog onnavolgbaarder en de sound nog spannender maakt.

Natuurlijk was voor de muzikale diepgravers de samenwerking met de legendarische Braziliaanse arrangeur/componist Arthur Verocai op Get Sun (wat mij aangaat dé single van dit jaar) al een geweldige opstap. Verocai komt ook terug in de openingstrack Flight Of The Tiger Lily, dat eigenlijk een frase uit het arrangement van Get Sun is, en in een meesterlijke jazzy soulballad Stone Or Lavender. Laatstgenoemde als meest pure track, piano en zang plus strijkers, die we ooit van de band hoorden.

Mood Valiant is een geweldig album geworden. Vrijer en subtieler dan Choose Your Weapon, het album, hoe goed ook, waarop ze toch even teveel wilden laten horen hoe goed ze als instrumentalisten waren. Mood Valiant draait echt om geweldige songs gecombineerd met spannende sfeerschetsen en is daarmee coherenter dan de voorganger.

Songs als Chivalry Is Not Dead (pffff… die bas alleen al!), het heerlijke lome And We Go Gentle, het bloedmooie All The Words We Don’t Say, Rose Water, Red Room, het lekker weirde Sparkle Tape Break Up en de reeds eerder genoemde prachtballad Stone Or Lavender laten een band horen die alleen maar beter en beter wordt. Doorgroeien in muzikaal avontuur klonk niet vaak zo mooi.