×

Recensie

Soul / Hiphop

30 april 2015

Hiatus Kaiyote

Choose Your Weapon

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Flying Budha

Choose Your Weapon Hiatus Kaiyote Soul / Hiphop 4.5 Hiatus Kaiyote – Choose Your Weapon Written in Music https://writteninmusic.com

“Multi-Dimensional, Polyrhythmic Gangster Shit”, zo leest het op de officiële website van de Australische band Hiatus Kaiyote. Dat klinkt als opschepperige onzin, maar verzin maar eens een duidelijke genre-aanduiding voor de muziek van dit kwartet.  De bonte mix van soul, jazz, funk, hiphop, R&B en electronic zou elk moment kunnen vervallen in een chaotisch zooitje. Deze band houdt de touwtjes echter stevig in handen, waardoor elke onlogische overgang aanvoelt als een organische evolutie binnen het nummer. Het resulteert vaak in een jamgerichte aanpak, die uiteindelijk toch weer steeds terugkeert naar de basis. Op voorganger Tawk Tomahawk werd al het grondwerk gelegd voor dit bijzondere geluid, maar Choose Your Weapon laat op verschillende punten horen dat de band gegroeid is en klaar voor een nieuw geluid.

Bas en drums voorzien dit album van een zware, dik aangezette ondergrond, maar tegelijkertijd klinken ze springerig en speels. Deze donker klinkende ritmesectie vormt een duidelijke houvast en wisselt met gemak tussen swingende jazz, snelle breakbeats en rotsvaste hiphopritmes. Het is een houvast die nodig is, want gitaar, vocalen en synths kiezen ieder hun eigen weg.  Soms volgen ze het ritme, maar vaak gaan ze er dwars tegenin.

Je doet de vocalen van Nai Palm te kort door ze in het hokje “zang” te stoppen, want het is meer een instrument. De dynamiek in haar stem past zich aan bij elke verandering die binnen de muziek plaatsvind. Een zwoele fluisterstem veranderd een minuut later in een felle schreeuw en weer terug. Op de momenten dat ze de liedjes niet voorziet van eigenzinnige teksten, kreunt en neuriet ze mee met de muziek. Haar invloed op de structuur van de liedjes lijkt groot, maar is juist zij de dirigent? Dat valt moeilijk te zeggen, want wie stuurt nu eigenlijk wie aan? Kortom, dit zijn gewoon vier muzikanten die elkaar perfect aanvoelen.

Meer nog dan binnen de liedjes-structuur toont de klasse van de band zich als de muziek tijdelijk ontspoort. Het toch al ritmisch tegendraadse Swamp Song lijkt op het einde helemaal in elkaar te storten, waarbij elk instrument vooral veel herrie lijkt te maken. Toch herpakt het ritme zich weer, alvorens gezamenlijk af te sluiten. Het zijn die speels progressieve momenten die het album zo spannend maken. Toch voelt het als geheel nooit pretentieus- of te ingewikkeld aan, doordat het een organische warmte uitstraalt dat zorgt voor een constant toegankelijk geluid.

Als er dan toch een kritiekpuntje genoemd moet worden is het wel de lengte van dit album. Ver over de 70 minuten klokkend, is de eerste gedachte dat hier wel een minuutje of 10 af had gekund. In theorie kon dit ook, want kijkend naar de tracklist bestaat iets minder dan de helft van dit album uit intermezzo’s en intro’s. Luisterend naar het album komt echter al snel de realisatie dat deze intermezzo’s de lijm vormen die ervoor zorgt dat alles zo naadloos in elkaar overloopt. Een echt geheel, waarbij het luisteren naar individuele tracks eigenlijk minder impact heeft.

Zo dreigt deze recensie te vervallen in technisch geneuzel, simpelweg omdat het album beter in gevoel is uit te drukken dan in woorden. Druk op de PLAY-knop en laat je meevoeren met warme soul en -jazz, tegendraadse ritmes en de zwoele, acrobatische stem van Nai. Niet nadenken, gewoon voelen!



  1. Choose Your Weapon
  2. Shaolin Monk Motherfunk
  3. Laputa
  4. Creations Part One
  5. Borderline with My Atoms
  6. Breathing Underwater
  7. Cicada
  8. Swamp Thing
  9. Fingerprints
  10. Jekyll
  11. Prince Minikid
  12. Atari
  13. By Fire
  14. Creations Part Two
  15. The Lung
  16. Only Time All the Time: Making Friends with Studio Owl
  17. Molasses
  18. Building a Ladder