Met haar achtste studioalbum 300 Days at Sea heeft Heather Nova zonder twijfel haar beste album sinds Oyster (1994) gemaakt. Niet alleen de muziek is prachtig, ook het verhaal achter de nummers en de totstandkoming van het album is indrukwekkend.

Een visser, tevens een grote fan van de muziek van Heather Nova, had het wrak van de boot ‘Moon’ gevonden, de boot waarmee Heather en haar familie gedurende haar jeugd jarenlang had gevaren en waarop men leefde. Hij nam Heather mee en liet haar het wrak zien, om vervolgens het kompas van het schip op te duiken en dit aan Heather te overhandigen, als aandenken aan de mooie jaren op deze boot, de zelf gerealiseerde droom van haar ouders. In zekere zin was de symbolische cirkel rond: het kompas was weer ‘thuis gekomen’.

Duidelijk geïnspireerd door deze bijzondere gebeurtenis begon Heather te schrijven en legde daarmee de basis voor 300 Days at Sea, een zeer persoonlijk en zelfs spiritueel album over haar jeugd, verlies, herinneringen, hoop en de (overlevings)kracht van de mens . Ze vond dat de nieuwe nummers een band nodig hadden om de teruggevonden passie nog meer te onderstrepen en zocht contact met de muzikanten en producenten (waaronder haar eigen man Felix Tod) die ook op Oyster en Siren (1998) actief waren.

Niet alleen het kompas kwam ‘thuis’, Heather besloot om het nieuwe album in Bermuda op te nemen, haar geboorteland, met het ruizen en golven van de zee op de achtergrond, ook als een soort ‘thuiskomst’ na twintig jaar touren. 300 Days at Sea is compleet opgenomen op zonne-energie. Soms moest men eerst wachten tot de batterijen waren opgeladen voordat men aan de slag kon.

Het resultaat mag er zijn! Het album opent met Beautiful Ride, een uitstekend nummer met een positieve kijk op het (liefdes)leven, met al zijn ups en downs, als leerzame trip. De daaropvolgende eerste single Higher Ground is geïnspireerd door surfer/journalist Matt George die na de tsunami in Indonesië in 2004 samen met vrienden, waaronder een dokter, een boot huurde om mensen te helpen op de eilanden die van hulp verstoken bleven. Stop The Fire een krachtige, politiek getinte song, een aanklacht tegen het toenemende geweld en agressie op Bermuda. Het absolute hoogtepunt van het album is Do Something That Scares You, gezongen met een intensiteit die sinds Sugar (van live-album Blow) niet meer geëvenaard werd. Heather keert zich zowel tekstueel als vocaal binnenstebuiten in dit spirituele nummer over lef om jezelf terug te vinden door niet eerder betreden paden te bewandelen of zoals hier zelfs rotsen te beklimmen, ‘I feel myself becoming myself’, klinkt het verduidelijkend.

Ook de ballads op dit album zijn weer prachtig. De ‘engelenstem’ van Heather excelleert vooral op thema-nummer The Good Ship ‘Moon’ en het emotionele, doch hoopvolle Everything Changes. ‘Everything changes, changes for the good, even the pain hurts like it should’, zingt Heather in het refrein maar echt elke zin in dit nummer is tekstueel raak.

Save a Little Piece of Tomorrow, dat ze ook al speelde tijdens haar theatertour door Nederland vorig jaar en I’d Rather Be, met de duidelijke tekst ‘If you want me, you got to take me as I am’, zijn twee andere, prima voorbeelden van de hervonden (schrijf) inspiratie. 300 Days at See klinkt ook als geheel als een klok en staat als een huis, om ook symbolisch af te sluiten. Het ‘varende huis Moon’ is dan wel verloren gegaan, het heeft een geweldig album opgeleverd waarmee Heather nog  jaren vooruit kan!