Het laatste album van Gruppo Sportivo, Great, oogstte enkele jaren geleden lovende reacties en ook de vele optredens in het kader van die plaat waren succesvol. Boegbeeld Hans Vandenburg sloeg hierna weer een andere richting in. Dat leek in eerste instantie nogal verrassend, maar wie hem de afgelopen decennia ook maar een beetje gevolgd heeft, weet dat Vandenburg niet gemakkelijk is vast te pinnen. En nu brengt hij bij leven het postume album Posthumourly uit. De vraag is natuurlijk: waarom nu al? Het antwoord van Vandenburg: ‘Omdat ik er graag bij ben’.

Posthumourly is het vierde soloalbum onder eigen naam (Vandenburg bracht natuurlijk nog veel meer uit onder andere noemers). Vandenburgs vorige solowerk, Dig It Yourself, (2015) was een puike plaat. Een plaat ook die een groter publiek en een genereus platenlabel verdiende. Datzelfde kun je op voorhand al zeggen van Posthumourly, al weet je het qua publiek nooit natuurlijk helemaal zeker; de zomer is nog lang genoeg voor Vandenburg om – volledig onverwacht – nog een paar lekkere radiohitjes te scoren. We blijven hopen.

Aan de muziek zal het, zoals altijd, niet liggen. De negen nieuwe songs en drie alternatieve versies van oudere tracks gaan er weer prima in. Vakkundig, pakkend, gevat, amusant en gevarieerd, zo zou je Posthumourly kunnen samenvatten. De single (en flexidisc) Mr. Smile huisvest reggae, springerige pop en strijkers. ‘I paid for this recording myself,’ aldus Vandenburg. Zo staan de zaken dus. De boodschap: ‘Go find your happy trail today’ en ‘Follow that guy with the big smile on his face.’

Hierna trekt Vandenbrug je onherroepelijk verder naar binnen: Bad Guy is zwoel maar ook unheimisch. Politiefilms uit de jaren zeventig trekken aan het geestesoog voorbij. I Don’t Know is losjes en funky. De song ontvouwt zich dankzij stemmige mineurakkoorden en een lekker orgeltje helemaal naar wens.

Ouder worden staat centaal in When You Grow Old, een opbeurend klinkende track, gelardeerd met vintage dialoogsamples en amusante teksten: ‘The neighbour said I move like Donald Duck…. I am still rocking around the clock…’ In Don’t Hesitate, prettige, akoestisch getinte new wave/pop, klinkt Vandenbrug wat urgenter: ‘Time won’t wait for you’. Vandenburg heeft nog wel wat meer te melden: op Jimi’s Dead pakt hij tribute bands bij de kop en zingt hij (hees): ‘Start searching for your own heart and soul’. Een mooie track met wederom een tekst vol goede vondsten. Een extra reden om goed te luisteren.

Het is goed om te horen dat Vandenburg ook mooie, weelderige singer-songwritersferen uit de jaren zeventig kan oproepen, zoals op Feeling Good, of juist wat verbetener, rootsy, kan klinken, zoals op Jump!.

Posthumourly laat dus een mooie collectie verse songs uit de mouw van Vandenburg horen. De afsluitende drie nummers zullen voor sommigen al bekend zijn: This Day Is Fine is een prima akoestische remake van een track uit 1994; een ontspannen groove, mooi ingekleurd. Told You So was eerder te vinden op het Gruppo-album Topless 16 uit 2004 maar nu horen we de oorspronkelijke soloversie, iets wat ook geldt voor Find The Summer, dat op het meest recente album van Gruppo Sportivo stond. Beide tracks zijn inderdaad zeker de moeite waard en steken de andere versies qua impact naar de kroon.

Posthumourly verschijnt digitaal en op vinyl, inclusief een fanzine met bijdragen van onder andere de kunstenaars Typex, Hans van Bentum en Peter Klashorst. De single Mr. Smile is ingevoegd op een geel transparante flexidisc.