“I’m really rushin’ now, I’m top of the world” stelt Hannah Williams zelfbewust in 50 Foot Woman de uiterst explosieve titeltrack van haar nieuwe langspeler met The Affirmations.  Geheel terecht overigen, de uit Buckingham afkomstige, flamboyante zangeres die al een tijdje in Bristol verblijft bevestigt haar status van Britse soulqueen, een eretitel die haar werd aangereikt door hip-hopper Jay-Z die uit haar vorige langspeler Late Nights & Hearbreak enkele fragmenten sampelde voor 4:44.

Dat opende naast vele deuren onvermoede perspectieven voor Williams en haar gedisciplineerde backingband met strakke blazerssectie en voortreffelijke dameskoortje. Toetsenman James Graham en gitarist Adam Holgate  componeerden het lichtjes onderkoelde I Feel It dat even ontbrandt in fel koorwerk. De productie van funk/soul specialist Shawn Lee, die eerder samenwerkte met Amy Winehouse en Alicia Keys, zet hun substantiële bijdragen nog beter in de verf, in zijn Trans-Yank studio in Londen sleutelde hij nog uitgebreid aan de mix.

De alomtegenwoordige backingzangeressen Hannah Nicholson en Victoria Klewin komen op de voorgrond in de a capella intro en outro van het gospelgetinte, met enig strijkersbombast gelardeerde, What Can We Do?  De overige tracks zijn uitsluitend door  Williams aangeleverd. Haar soepel vibrerende, gespierde stembanden tillen The Only Way Out Is Through, een broeierig How Long en I Can’t Let Slip This Away op. Het op priemende blues akkoorden geënte Tablecloth mag niet onvermeld blijven.

Het balladewerk is bijzonder goed vertegenwoordigd en toont nog sterker de intrinsieke klasse van deze zangeres, Worrying Mind en Hour Glass zijn treffende illustraties en Sinner is een prachtig opgebouwde slowburner waarin Williams nog eens alle registers opentrekt. Op een podium zorgt dat ongetwijfeld voor uitbundige en opwindende taferelen.