De uit Portland, Oregon afkomstige band Guantanamo Baywatch houdt wel van een luchtig zomermuziekje. De mix van 50’s rock ’n roll, soul en surfmuziek mag dan weinig origineel klinken, de uitvoering werkt zeer aanstekelijk. De band zet zich door deze  gedateerde mix van stijlen vast in een erg specifiek niche, dat weinig raakvlakken kent binnen de huidige stroming van alternatieve (pop)muziek, maar valt hierdoor des te meer op.

Het vermengen van zwaar overstuurde, rammelende garagerock, met de 50’s/60’s muziek is op vorige albums een goeie zet gebleken. Zo stonden ze met één voet stevig in het verleden, maar zorgde de rauwe garage voor een fel, moderner randje dat meer aansluiting had met hedendaagse rock. Darling… Its Too Late gooit deze scheut garagerock grotendeels overboord. Het gevolg is dat er een album ontstaat dat nog veel meer gedateerd klinkt, maar door veel variatie is dit geen groot probleem. Toch is het een klein beetje zonde, dat ze hetgeen wat hun zo bijzonder maakte uit het totaalgeluid verwijderd hebben. Analoog opgenomen, heeft het die typische tape ruis en -echo van destijds. Soms klinkt het warm, dan weer schel en dun. De koortjes, crooners, rammelende drums en rollende surfgitaar vliegen je om de oren. Als dan ook Curtis Harding meezingt op Too Late is daar zelfs even tijd voor een typisch Motown liedje.

Iets spannends of vernieuwend hoef je hier dus niet te verwachten, maar het is de uitvoering die telt. Het album kent voldoende variatie, waarbij sommige nummers meer naar soul neigen en andere weer meer naar rock ’n roll. Voor de grap zou je het album eens in de platenkast moeten zetten van iemand met een grote albumcollectie van Sun Records. Die denkt waarschijnlijk dat hij een obscuur- en vergeten pareltje heeft herontdekt. Toch, belangrijker is dat het resultaat zorgt voor een broeierig zomerfeestje. Hun muziek komt dan ook het best tot zijn recht bij +28 graden Celsius, liggend aan het strand met je cocktail. Goed,  zover is het in Nederland nog niet, maar mocht je op vakantie gaan naar de zon is dit zeker een album om in je koffer te proppen.