In de roots- en Americana wereld neemt Canada nog steeds een bijzondere plaats in. Gordie Tentrees groeide op in Hamilton Ontario en bokste zich als amateurbokser naar een niet onaardig niveau, na de scheiding van zijn ouders pendelde hij tussen tehuizen en pleeggezinnen en was nadien als jeugdwerker en leraar actief en verzeilde als twintiger in Yukon. In die in het noordwesten van Canada gesitueerde streek begon hij songs te schrijven die hij op de podia uitprobeerde. Sinds  2400 prijkt dat songwerk op langspelers.

Mean Old World is een heuse songcyclus en rondt de cirkel van die gebeurtenissen in Tentrees’ bestaan van pleegkind tot pleegouder van een inheems kind en behandelt de verschillende fases op een fijne  folkgetinte soundtrack die hij tijdens een koude januariweek in 2019 met enkele vrienden muzikanten samenstelde, rusteloze omzwervingen en verhalen over vrienden die met ziekte en verlies geconfronteerd werden passeren na de onheilspellende opener in een op gespierde percussie stuiterend Wind Walker.

Van de door lichtvoetige, lenige fingerpicking aangedreven Danke komen we bij de titeltrack met eveneens een glansrol voor de banjo en pedalsteel, samen met Telecaster. In deze meeslepende countryrocker keert Tentrees terug naar zijn niet altijd rooskleurige jeugd maar hij vond op zijn beurt een uitweg als adoptie ouder. Het tedere Every Child en Rosetta  snijden eveneens dat gevoelige thema aan.

Er wordt voortreffelijk en uitbundig gemusiceerd, Far Away Friends is een ode aan zijn trouwe publiek, een welgemeend dankwoord na zo’n 2500 concerten. Lefties verhaalt de avonturen van twee harts vriendinnen die er elk jaar samen zonder hun partners op uit trekken om even uit de sleur van hun dagelijks te stappen, in het spoor van Thelma & Louise. In Train is Gone horen we naast de pedalsteel een spookachtige zingende zaag, samen met de akoestische gitaar ondersteunen ze het verhaal van een jeugdvriend die de strijd tegen kanker verliest.

Na de indringende countryblues track Twice as Nice haalt Tentrees met slopende harmonica- en banjocapriolen moeiteloos de finale ronde met Ring Speed dat naar zijn verleden in de boksring refereert. Dit geïnspireerde werkstuk bevestigd andermaal het talent van Gordie Tentrees, als songwriter en performer.