De openingsklanken van Ethopia Utopia zetten de gedachten in werking. Die toetsen. Dat doet ergens aan denken. Opeens flitst het door het hoofd. Brother 52 van Fish. Dat wordt versterkt door de stem over de telefoon, die ongetwijfeld die is van Eduardo ‘Eddy’ Carvalho. Het is het nummer dat in zijn opzet en uitvoering initieel lijkt af te wijken van de rest van het album. Met het nummer van Fish heeft het uiteindelijk heel weinig te maken. Maar wijkt het af van de rest van het album? Lichte balkaninvloeden. Namen als Manu Chao en La Troba Kung Fu komen in gedachten door de combinatie van instrumenten. Het is een rustige opener die de dag vrolijk stemt. En toch… De roots reggae zit er als een rode draad al in, alleen net even in een speciale verpakking gehuld.

Als dan de majestueuze klanken van Release The Lions klinkt, met zijn prachtige en krachtige blazerssectie, met de trompet van Paul Robert in de lead, als het hoorngeschal bij het binnenrijden van een stad, lichte tex mex invloeden lijken het ook wel, komt de zon je helemaal omarmen. Of het aan de titel met daarin het woord Lions vervat, ligt, is een vraag die dan plots opkomt, maar feit is dat dit nummer staat als een huis en klinkt als een klok. Lion In The Morning Sun is misschien de meest recente titel om te vergelijken, maar waar Will and the People het vooral van de speelsheid moeten hebben, heeft Release The Lions eerder iets van het karakter van Bob Marley’s Iron Lion Zion. Mooi gezongen en met zorg gestalte gegeven aan de combinatie van stemmen. Dat betekent dat songwriter Gee Brown (Guido Bruin) en studiotechnicus Gijs Steenbergen met grote zorgvuldigheid en succes te werk zijn gegaan bij de productie van het album. De verschillende bijdragen werden immers niet alle live ingespeeld. En toch, de swing en de beat van het album zetten je meermaals op het verkeerde been. Live, zo laten de beelden op YouTube zien , swingt en bruist, vibreert het nog veel meer:

Fontanelas Stomp is een swingende instrumental die laat horen dat instrumentbeheersing bij de verschillende Brunettes bepaald in goede handen is. Paul Robert bespeelde trompet, trombone en bugel voor dit nummer en ook hier klinkt het weer alsof het live is  opgenomen. De baslijnen houden het nummer voortdurend onder stoom. Dat is het instrument dat Guido Bruin zelf hanteert. Hij schreef ook, behalve de cover van Nirvana’s Lounge Act en het gedeelde schrijverschap bij Fontanelas Stomp alle nummers zelf. Alsof niet Alkmaar maar Kingston de plek was waar hij opgroeide. De muziek is een fraai en levend eerbetoon in en aan roots reggae, waar de extra ingrediënten het geheel alleen maar spannender maken. Parabahaya, het zevende nummer op het album,  is een voorbeeld daarvan, een prachtige mengeling van roots reggae met Indonesische zang en dat onderstreept het multiculturele aspect van The Dropout Party.

Of het werkt, een reggae-bewerking van Nirvana? De stem van Alexandra Vierkant gekoppeld aan het langzamere tempo dan het origineel en de fraaie bijdragen van de percussie en de accordeon maken het bijna tot een ander nummer. Ergens in je hoofd klinkt het bekend, maar het is de tekst die je naar het origineel haalt en niet de muziek. Mooi!

Wat The Dropout Party bijzonder maakt, is zowel de cross-over die het album maakt tussen verschillende muzieksoorten als het samenwerkingsverband dat de muziek maakt. Guido Bruin heeft met zijn steun en toeverlaat Gijs Steenbergen muzikanten uit verschillende bands uit Alkmaar om zich heen verzameld:  een diversiteit aan achtergronden, van The Beatbusters, Iedereen Zóôò Jotje, De Skatjes en Pakhuis naast soms stevigere bands als Abe Diddy & The Krautboys, del-Toros en Casa de la Muerte. Wat je hoort, is dat Gee Brown & the Brunettes in alles mogen swingen. Net als eerder bij Knarsetand zijn hier muzikanten aan het werk die in alles hun beleving van de muziek leggen. Het is daarmee zeker niet verwonderlijk dat de langspeler swingt. Live kan dit alleen nog maar meer tot zijn recht komen. Waar het gezelschap zichzelf als dropouts ziet, is niet te noemen. Muzikaal zeker niet. Daar hebben we meer te maken met toppers. Prima album!

Tracklisting The Dropout Party:

1. Ethiopia Utopia
2. Release The Lions
3. Brainwashed
4. Root
5. Fontanelas Stomp
6. A Place Called Music
7. Parabahaya
8. Lounge Act
9. Built Your Boat
10. Step Back