Garret T. Capps
All Right, All Night
Nauwelijks een jaar na de onvolprezen voorganger In The Shadows (Again) slaagt Garrett T. Capps er andermaal in om te imponeren met zijn persoonlijke interpretatie van country die aansluit bij de destijds door Gram Parsons gelanceerde cosmic country. Capps borduurt verder op die stroming waarmee ooit de Byrds en recent nog Daniel Romano experimenteerden.
De space cowboy uit San Antonio bestuurt behendig de capsule, die vanuit de Yellow Dog Studio in Wimberly in het Texaanse luchtruim gelanceerd werd, met een tweede, fraaie luik van de In The Shadows-trilogie. In september landt die capsule ook even in de Nederlanden voor enkele concerten van Capps met zijn NASA Cowboy band.
“All right, all night “zingt Garett T. Caps in de gelijknamige opener na de space achtige synth intro komen we met deze huppelende meestamper op fiddle en pedalsteel huppelende meestamper meteen in de juiste stemming om de twangende country van Alone With You , een samenzweerderig duet met Jamie Lin Wilson te omarmen.
Even verderop vinden we Capps samen met Carson McHone, de uit Austin afkomstige zangeres die recent het niet onverdienstelijke Carousel uitbracht. Het is bovenal het even verderop smartelijk gecroonde Lonely Heart, een hartverscheurend duet dat opvallend dicht in de buurt komt van de ongeëvenaarde wisselwerking tussen Gram Parsons en Emmylou Harris in hun balladewerk tijdens de vroege jaren zeventig.
Het heeft uiteraard ook met het alom tegenwoordige kwaliteitsniveau van het door Capps aangeleverde songwerk te maken. Sunday Sun is een aangrijpende schets in de schaduw van bijbel waarin de problematiek van alcoholisme wordt aangehaald in een desolate onthechte sfeer met subtiel meeslepende pedalsteelwerk van Lloyd Maines Ongetwijfeld een van de meest persoonlijke oprispingen van Capps.
De accordeon van Augie Meyers, die ooit illustere stadsgenoot Doug Sahm flankeerde, creëert een opgewekt Tex Mex sfeertje in Lately. Tegelijk overheerst in dit dansbaar saloondeuntje een beklemmende mistroostigheid die eveneens sterk doorklinkt in Babe I’ve Got To Go, een op weids uitwaaierend snarenwerk geënte honky tonker die uitloopt in een combinatie van gitaar, pedalsteel en synthesizermodule van Justin Boyd.
In het lang uitgesponnen Brand New Dance is eveneens opmerkelijk veel, euh… ruimte voor dat typerende weelderige spacy klankenpalet dat de gepersonaliseerde countryvisie van Capps bepaalt. Meesterlijk!