In een wereld waarin men overspoeld wordt met spirituele mindfullness ambient stukken om met het lichaam in reine te komen, gooien de Chilenen van Föllakzoid het over een andere boeg. Ook hier gaat men van een ambient basis uit, maar wordt het spirituele door de harde werkelijkheid vervangen. Dit resulteert in een stampend geheel. Is het hoofd helemaal leeg van de invloeden van buitenaf, dan is er voor I een unieke kans ontstaan om zich in het brein binnen te dringen. Deze Deep House is van hetzelfde kaliber als de fase dat Krautrock zich tot het meer agressievere Electric Body Music ontwikkelt. Onwaarschijnlijke muziek met een onverwacht hoog dance gehalte. Met terugwerkende kracht als een belangrijk evolutieproces gezien welke tot de hedendaagse techno en house te herleiden valt.

Föllakzoid brengt je in trance, maar dan zonder de zweverige impact. Een bewuste keuze om juist met beide voeten geaard te blijven. De basis is de elektronica, maar daarbinnen is er genoeg ruimte voor ware drumpartijen en serieus gitaarspel. Hiermee bewijzen ze telkens weer niet identiek te zijn aan andere dance pioniers. De kracht zit hem er in dat de gitaar niet gewelddadig dominant alles vermorzeld, maar in het geluid samensmelt. Voor een buitenstaander weerklinkt het als een eentonige dreun, waar geen einde aan komt. Het luisterend oor verdiept zich in die lagen en hoort wel de veelzijdige dreigende toevoegingen.

En daarmee raak je de kern geheel. Een opbouwend spanningsveld met aparte psychedelische uitbarstingen die vreemd genoeg zich netjes binnen de lijntjes houden. Oververhit als nachtelijke illegale party’s met beats en drones die de ruimte als terugkerende nachtvlinders bewonen. Dit is zwemmen in het donker, met in het achterhoofd de angst om betrapt te worden. De frisse uithalen die op III nog aanwezig zijn en er iets futuristisch aan toevoegen zijn tot een minimum geëlimineerd. Hier in het koninkrijk der duisternis heerst de monotonie. Sporadisch dropt daar de eighties New Wave er wat ritmische begeleiding in, om vervolgens weer een flinke stap terug te doen.

De dreigende gong waarmee het startsein gegeven wordt laat je in het intrigerende zwaar psychedelisch werkveld onderdompelen welke door passerende geluidscollages wordt voortgebracht. Deze trip is een gedurfde nieuwe stap voor Föllakzoid die zich blijkbaar helemaal niet meer met het begrip rockmuziek bezighoudt. In het universum van de Chilenen vervalt ook definitief het begrip songtitels, en beperken ze zich tot nummering.

Met het veelvuldig gebruik van weerkaatsende echo’s voegen ze een nieuwe kunstvorm aan hun sound toe. Dat deze het beste tot zijn recht komt in een druggy omgeving is goed voor te stellen. In dienst staande van herhalende lichteffecten en hallucinerende diavoorstellingen werkt het erg goed. Om dit gevoel zonder deze middelen op te roepen blijft een lastig gegeven. Het laatste gedeelte wijkt hier nog enigszins van af en roept beelden van overbevolkt luchtverkeer op, maar ook deze track zal het beste bij clubbezoekers tot zijn recht komen .