Zeer interessant, hoe het Britse gezelschap Flock zich na een spraakmakende gelijknamige debuutplaat op hun tweede plaat laat gelden. Avontuurlijk is haast een understatement van wat deze groep muzikanten laat horen. Dit is muziek vanuit de vrije geest gemaakt.

Waar hun debuut een opname in één dag op basis van vrije inspiratie was, verschansten Bex Burch, Sarathy Korwar, Tamar Osborn (Collocutor, Dele Sosimi, Unknown To Known), Danalogue (The Comet Is Coming / Soccer96) en Al MacSween (Kefaya) zich in 2022, net vrij uit de pandemie, voor een week in de wonderschone omgeving van de Druidstone op het West-Welsche platteland om hun tweede album op te nemen.

De plek en het samenzijn na de lange periode van thuisblijven bracht een bevrijdende atmosfeer teweeg waarbinnen avontuurlijke muziek maken als vanzelf naar buiten kwam. Het enige doel was om weer in contact te raken met het gevoel waarom muziek maken het allermooiste, tegelijk het allerspannendste is om te doen.

Hoewel ook nu de geest weer richting improvisatie duikt werd aan de muziek een week lang gewerkt. Even divers als de familiare en sociale achtergronden van deze groep Britse muzikanten is, vertrok de geïmproviseerde muziek zich naar vele muzikale invalshoeken. De stukken werden vervolgens bewerkt naar een nieuwe vorm.

Verwacht dus geen ellenlange muzikale escapades maar compacte sfeermakers.  Stukken waar je steeds goed in de sfeer wordt meegetrokken. En de sferen stuiteren in hun van electronics-meets –jazz-meets-global sferen naar groove dan weer atmosferisch steeds opwindend en intrigerend.

Meer dan genoeg moois op dit album, het is echt weer zo’n onderdompelplaat,  maar kort is het album met nog geen 35 minuten totaal wel. Maar als echt elk stuk overtuigd mag je daar eigenlijk niet over klagen. En al helemaal niet als je bij slotstuk Edge of Empty aankomt. Die behoort tot het allermooiste ingetogene stukken die je dit jaar gaat horen.