Fish
Fellini Days (The Remasters)
In oktober start de afscheidstournee van Derek William Dick, beter bekend als Fish. Die afscheidstournee zal veel meer zijn dan een terugblik op zijn jaren als voorman van Marillion. En terecht, want al is zijn solowerk minder bekend dan het werk uit zijn Marillion-nalatenschap; je mag juist dat zeker niet over het hoofd zien. Om je geheugen op te frissen óf om je überhaupt voor het eerst kennis te laten maken met zijn solowerk, duikt Written In Music in de catalogus van de sympathieke Schot en bieden we je een beeld van de verschillende studio-albums van Fish. Je kon hier eerder al de recensies lezen van de EP A Parley With Angels, de albums Weltschmerz, A Feast Of Consequences, 13th Star en Field Of Crows. Deze keer belichten we Fellini Days, oorspronkelijk uit 2001.
Fellini Days. Misschien weet je het van jezelf niet, maar ook jij maakt ze mee. Een alledaagse dag die opeens in iets heel kleins iets heel bijzonders herbergt. Ook bij deze Remasters release tref je weer uitgebreide begeleidende teksten van de hand van Fish. En juist de beschrijving van de beleving en erkenning van Fellini Days is daarin al erg fraai. Als je de stijl van schrijven van Fish kent, dan kun je je voorstellen wat je ongeveer kunt verwachten.
Toen Marillion en Fish alweer een eeuwigheid geleden uit elkaar gingen, leek het alsof er twee kampen ontstonden. Ja, het Marillion en nieuwkomer h-kamp en het Fish-kamp. Fish heeft de nodige tegenslagen gekend in zijn muzikale loopbaan, onder meer ging het niet altijd goed met zijn stem. Tegelijkertijd, luister je naar zijn albums met open geest en laat je je verwachtingen varen van wat jij misschien wel zou willen horen, dan bieden zijn albums veel moois om te ontdekken. Zijn muziek laat om te beginnen durf horen, wijkt, zeker op latere albums af van de muziek die hij eerder samen met Marillion maakte.
Nee, zijn muziek is niet een afslag geweest in dezelfde richting geweest van wat hij met Marillion bracht. En dat is maar goed ook. Of dit album er dan ooit was gekomen? Dat is ook maar echt de vraag. Het mooie is dat Fish op de een of andere manier altijd een schrijfmaatje vindt om mee te sparren en juist die samenwerking, die dus ook wisselt, levert fraaie resultaten. Hier was de Amerikaan John Wesley, eigenzinnige gitarist en singer-songwriter een belangrijke partner. Niet voor niets kwam hij ook te spelen in de live line up van Porcupine Tree. Naast hem schreef ook John Young, van Lifesigns faam, mee aan de muziek. Steve Vantsis, hier aan boord voor zijn basspel, had zich nog niet ontwikkeld tot schrijfpartner.
Een goed gezelschap al om te gaan schrijven. En met Dave Stewart erbij op drums een prima team voor de opnames. 9 nummers vormden het album en verdorie, ook Fellini Days is een erg sterk album in de collectie van Fish. 3D is een mooie opener, met ook in deze heruitgave de geluidsopnamen van Fellini overeind gebleven. Voor sommigen een storend element aan het album, maar, om in de beleving van het album mee te gaan, juist ook wel mooi. Het nummer is wel een passende opener ook; je wordt als het ware al in de beleving van wat misschien wel een gewone dag zou kunnen zijn, meegezogen. Alleen, is het dat wel? Mysterieus en met prima achtergrondzang.
De openingsklanken van So Fellini zijn niet te versmaden. Man, man, wat is het een heerlijke riff en hoe heerlijk bouwt het nummer op. Prachtig gezongen van Fish en de achtergrondzangeressen en je kunt er niet omheen: de titel blijft echt wel in je hoofd zitten. Geweldige track die ook laat horen hoe sterk de samenwerking van Fish met John Wesley was.
Tiki 4 is in alle opzichten niet wat je verwacht. Maar hoe relaxed is dit nummer? Je kunt je zo voorstellen dat je ergens in de zon liggend met een cocktail hiervan optimaal kunt genieten. Het neemt je mee ver weg van de realiteit van alledag. En als je je afvraagt of Fish ook nog wel ballads kon schrijven? Zeker, Our Smile laat dat goed horen. Fijn gitaarspel van de ene John en fraaie toetsen van de andere John en wederom de geslaagde zang van én Fish én van Susie Webb en Zoe Nicholas maken dit tot ook weer een erg sterk nummer.
Rondom het schrijven van dit album ging Fish door een scheiding. De ellende daarvan heeft hij goed weten te vangen in Long Cold Day. Denk je dat de titel een voorspelling is van wat je kunt verwachten? Zeker! Wanneer je de riff live hoort, blaast de kracht ervan je zowat weg. En die kracht zit in het hele nummer. IJzersterk spel van Wesley, vergeet ook de ritmesectie hier niet en John Young die de juiste textuur toevoegt.
Dancing In Fog is een ander juweeltje. Dansbare Fish op een heerlijke beat. En verdomd, de combinatie werkt. Steve Vantsis en Dave Stewart leggen een fijn ritme neer, John Young een sterk kleurenpalet en de finishing touch brengt John Wesley aan met erg subtiel gitaarwerk.
Obligatory Ballad is allesbehalve dat. Fraai opgebouwd en een nummer dat zijn kracht en schoonheid heeft in de eenvoud. Erg mooi. Niets meer aan doen. The Pilgrim’s Address zit in de basis in diezelfde eenvoud. Het nummer wordt echter wel een flink stuk steviger. Maatschappijkritisch, vooral over oorlogszuchtigheid. En of het allemaal de moeite loonde. Zo hebben we Fish leren kennen in zijn jonge jaren. Zijn sociale hart komt hier nadrukkelijk naar voren.
Het album sluit af met het zeer indrukwekkende Clock Moves Sideways. Wat een uitsmijter is dit! Een erg sterk nummer dat laat horen dat Fish met goede muzikanten naast zich uiterst fascinerende muziek maakte en maakt. Een nummer dat je gewoon bij je kladden of lurven pakt. Of allebei. Voor de liefhebbers: het nummer heeft qua impact en qua tekst verwijzingen naar het titelnummer van het tweede Marillion-album. Zeer terecht aangevoeld en ingepast.
9 nummers waar de geest van Fellini aan verbonden is, al komt dat misschien in het ene nummer nadrukkelijk naar voren dan in andere. De notie dat er meer in een doodgewone dag zit kun je zeker voor een deel op op de muziek leggen. Zo gewoontjes zijn de nummers allemaal niet. En het is, als je daar al van kunt spreken, geen standaard Fish album geworden. Durf jij het aan om in de beleving van Fish te stappen? Dan is het zeer de moeite waard om deze langspelerset aan te schaffen, vooral omdat er meer is dan alleen het album zelf.
Het bijgevoegde tweede album bestaat deze keer volledig uit demo’s. Prachtig om hier in te zoomen op de ontstaansgeschiedenis van een aantal tracks. Niet alle demo’s leidden tot liedjes op dit album, maar als je je bedenkt dat Aggro later nog een kans zou krijgen als Square Go op 13th Star, dan zie je dat die demo’s je echt nog wel iets laten ontdekken. Erg gaaf om hier zo dicht op het ontstaan van nummers te staan.
De Remasters-sets kennen natuurlijk ook live nummers en dat is hier niet anders. De derde cd laat bijna alle nummers van het album in live versie schitteren. We missen enkel Dancing In Fog en Obligatory Ballad, maar wat staan de nummers toch een stuk steviger dan op het studioalbum! De live versie van 3D zet de studioversie even in de schaduw. Je kunt als kanttekening hebben dat het jammer is dat het niet een volledig concert is, maar de uitvoeringen zijn zeer aansprekend, om het met een eufemisme te zeggen. En, de opnames zijn uit meerdere jaren: je hoort dus ook verschillende line-ups van de band van Fish. Genieten! En als je weer kijkt hoe het album nu zijn definitieve vorm heeft gekregen? Met het schitterende artwork van Mark Wilkinson zijn de heruitgaven, ook deze, gewoon zeer bijzonder geworden.
Het was niet de makkelijkste periode in het leven van Fish, tegelijkertijd wist hij een album te schrijven dat de rock koppelde aan progressieve invloeden, maar dat evenzeer de energie droeg die in zijn muziek steeds terugkeert. De rockende kant, de invloeden van zijn helden van weleer, het is er allemaal. En dat maakt dat Fellini Days in deze uitvoering meer dan zeer genietbaar is. Het is mooi, het aandachtig beluisteren van de Remasters van Fish. Calum Malcolm maakt van al deze releases een feest om te beluisteren. En zeker deze gaat gewoon door als wat het is: een topalbum!
Voor alle releases uit deze reeks geldt dat je ze niet in de detailhandel vindt. Wanneer je geïnteresseerd bent in aanschaf van de titels, ga dan naar www.fishmusic.eu. Daar vind je de meeste titels nog op voorraad. Suits en Sunsets On Empire komen opnieuw beschikbaar in een oplage van 1500 stuks.