Ooit waren het overijverige nerds, die in hun slaapkamer Ben Liebrandje wilden spelen en zelf hun mixtapes aan elkaar plakten en in elkaar prutsten. Monnikenwerk, dat soms werd beloond door uitzending in de Bond van Doorstarters. Later werden het dé tools voor DJ’s die het als een soort CV gebruikten om aan de bak te komen met draaien. Weer later was het onmisbaar voor gearriveerde DJ’s om hun marktwaarde te kunnen blijven waarborgen en enkele van hun afgeplakte geheimen prijs te geven. En ze waren handig: die gemixte CD’tjes. Voor in bed, bad of op het strand.

En op een gegeven moment werd er van alles aan elkaar gemixt: van jazz tot pop tot avantgarde tot house tot obscure psychedelica. En verschenen ze wekelijks in nauwelijks bij te houden aantallen. De markt van compilatie-CD’s was in die tijd heel erg groot, vooral in landen als Engeland. We schrijven de jaren ’90 en het begin van de eeuwwisseling. De muziekindustrie was nog in de veronderstelling onsterfelijk te zijn en te kunnen blijven smijten met bakken geld. Internet stond toen nog voor wat betreft muziekverspreiding – al dan niet illegaal – nog in de kinderschoenen. Ja, je had wel Napster en Kazaa, maar dat was wat voor van die rare geen daglichtverdragende computertypes die de hele dag met een grote bak koffie verscholen zaten achter hun PC’s. Downloaden was nog geen bedreiging. Toen nog niet. En werden er ook nog CD’s gekocht. Vooral veel gemixte CD’s. Maar dat was toen.

En iets meer dan 10 jaar later is de rol van de gemixte CD nagenoeg uitgespeeld, alhoewel er nog voldoende aanbod is en er nog genoeg verschijnt. En het niet alleen maar rommel is wat er verschijnt. Maar het exclusieve is er wel al lang vanaf. De tijden dat er met bevende vingers die gemixte import CD van die populaire buitenlandse superstar-DJ’s in de speler werd gestopt is voorbij. Komt vooral door Internet. Want al die DJ’s zetten hun eigen mixen online of duiken er op de meest vreemde plekken de meest obscure mixen op, om vervolgens sans pecunia gedownload te kunnen worden en op de mp3-speler of iPod te worden gezet. En wie gaat dan nog lopen leuren met CD’s, ze moeten rippen om ze over te zetten op de portable audio of de smartphone? Waarom nog al die stappen ondernemen als het ook in één keer kan. Of nog sneller: gewoon meteen streamen die handel. Geen CD’s meer nodig, geen CD-speler, geen mp3-apparaatje en zelfs geen computer. Maar toch blijven er nog leuke gemixte CD’s verschijnen. Zoals Fatboy Slim’s Big Beach Bootique 5.

Norman Cook a.k.a Fatboy Slim kennen we in Nederland vooral The Housemartins en als solo-artiest van zijn fantastische kabaalalbums Better Living Through Chemistry en You’ve Come A Long Way, Baby. IJkpunten in het bigbeatgenre die van Fatboy Slim een hele grote jongen maakte. Maar ook als DJ behoort hij – vooral in Engeland – tot de absolute top en zijn zijn Big Beach Bootique feesten legendarisch en knetterdruk bezocht. Big Beach Bootique 5 is een hoogtepunten-registratie van de set die hij draaide tijdens de laatste gelijknamige editie die in 2012 werd gehouden. Niet lang daarna mocht hij zijn kunsten ook vertonen gedurende de officiële sluiting van de Olympische Spelen in Londen en wie daarvoor wordt gevraagd behoort tot al dan niet toekomstig Brits cultureel erfgoed. Of dat terecht is of niet doet eigenlijk niet zo terzake, af en toe is onbescheiden chauvinisme toegestaan.

De prettig geprijsde CD/DVD-set bevat de mix in sound & vision en is er zowel te zien als te horen wat zich vorig jaar allemaal heeft afgespeeld in dat voetbalstadion waar Big Beach Bootique 5 werd gehouden. In rap tempo passeren meer dan 20 tracks de revue, waarbij het niet zo van belang is uit welke nummers de tracklisting bestaat, maar waarbij het gaat om de sfeer die de zitzak neerzet met zijn muziekkeuze. En dat is meer dan dik in orde. Het tempo ligt lekker hoog, de acidgeluiden vliegen weer van alle kanten uit de speakers, de bassen brullen onafgebroken en is het meer dan een uur vooral hands up in the air. Alles superstrak gemixt door Cook en weet hij de aandacht goed vast te houden. En in combinatie met de beelden krijgt de luisteraar die er niet bij is geweest een goede indruk van hoe Cook zijn publiek bespeelt. En krijgt hij het ook nu weer voor elkaar om 20.000 mensen uit hun tetter te laten gaan. En alhoewel het natuurlijk allemaal een erg hoog stadiongehalte heeft, weet hij desondanks die livesfeer goed over te brengen op iedere plek waar dit straffe mixalbum wordt afgespeeld en beluisterd. Laat die mix-CD’s nog maar even bestaan.