Met zijn allereerste trioalbum komt de Noorse pianist Eyolf Dale terug na de mooie samenwerking met tenorsaxofonist/klarinettist André Roligheten op Departure van twee jaar geleden. Op Being wordt Dale vergezeld door drummer Audin Kleive en bassist Per Zanussi, muzikanten die, net als Roligheten, reeds in zijn octet speelden waarmee hij zijn album Wolf Valley (2016) live presenteerde.

Na jarenlang samenwerken is het niet vreemd dat Dale, Kleive en Zanussi een perfecte muzikale unit vormen. Zelf omschrijft hij het nieuwe album, de titel Being gelijk, als zijn meest persoonlijke. De composities zijn reflectief te beluisteren als een rondgang door zijn leven vanaf zijn vroege jeugd belicht.

Being is een erg fijn album geworden. Dat Dale een geweldig pianist is wisten we al even, technisch begaafd en avontuurlijk in spel ook, maar dat hij in zijn spel blijft doorgroeien blijft toch steeds weer verrassend. Zijn manier van klankkleur ontdekken, sfeer scheppen tegelijk met Kleive en Zanussi de diepte in en uitproberen maakt ook hem wederom een completer muzikant.

Vanaf de openingsklanken van het erg sterke The Lonely Banker tot aan prachtige albumafsluiter How Could it Be? hoor je een zeer geïnspireerd trio dat met veel spelplezier en bezieling de composities van Dale oppakt en deze tot emotionele hoogten opduwt. Dale is meester in het aanbrengen van laten en spelen waardoor hij Kleive en Zanussi volledig de ruimte geeft. Zich bewust van de prominentie van de piano in een trio met verder puur bas en drums.

Hoewel Dale dan juist weer zo’n jazzmuzikant is die op de streamingkanalen ook miljoenen luisteraars pakt op losse tracks is elk album van hem wel degelijk een volledig verhaal. Juist om er goed voor te gaan zitten hoor je waarom Dale en zijn mannen zo’n geweldig album hebben gehaald. En als je bij de tweede compositie het idee krijgt dat het wel heel gemakkelijk vloeit moet je maar eens echt goed naar de structuren binnen het arrangement luisteren en horen hoe geweldig de mannen spelen.

Meer dan genoeg composities om er uit te lichten. Hoe fijn zijn Behind 315, met Zanussi naast drums op zaag (!), het van verstild naar grote hoogten uitgebouwde The Pondering, Fast Forward, Peace of Mind en Ace gelijk al wel niet. Ook dat lekker dwarse spel van Dale op Forward from Here is verrukkelijk. Geweldig ook hoe Kleive en Zanussi daar dan weer op reageren.

Klassiek van opzet en structuur en met vrijheid in spel is Being een tijdloos jazzalbum geworden dat Dale meer dan ooit wereldwijd op de jazzkaart zet. Het wordt echt tijd dat Dalen met zijn trio de jazzpodia van de Lage Landen eens optimaal komt bespelen als dat weer kan. Gelukkig hebben we nu alvast en tot die tijd Being.