In 1985 bracht de Canadese speed/thrash metalband Razor hun tweede album uit genaamd Evil Invaders. Ik zou me waarschijnlijk op glad ijs begeven als ik een waardeoordeel over deze band uit zou spreken, dus daar waag ik me maar niet aan. In ieder geval is het duidelijk waar de Belgische old school thrash metalband Evil Invaders zijn invloed vandaan haalt. Toch is de band geen rechtstreekse kopie van Razor, hun debuutalbum Pulses Of Pleasure is meer een ode aan vervlogen thrash tijden. Een naam als Agent Steel komt eerder boven drijven en niet alleen vanwege de hoge stem van zanger Johannes Van Audenhove.

Wie zit hier nog op te wachten? Zijn die tijden niet allang voorbij? Die belachelijke hoge stemmen en die uitgekauwde thrash metalriffs, hebben we alles niet allang gehoord? En wat misschien nog wel erger is: was het vroeger niet veel beter? Is dat niet wat bands als Evil Invaders en Toxic Holocaust bewijzen door de muziek van vroeger te spelen? Leren jasjes met daar over heen een met patches gevuld spijkerjack waar de mouwen vanaf zijn geknipt? De pre-historie van de speed/thrash?

En waarom klinkt het dan zo lekker? Misschien vullen dit soort bands wel een gat in de markt. Evil Invaders spelen heerlijke thrash. Het is wellicht reactionair en totaal niet progressief, maar wel lekkere muziek. Blijf er maar eens stil bij zitten (als je tenminste van thrash houdt). Pulses Of Pleasure tovert een glimlach op mijn gezicht en met een weemoedig gevoel denk ik terug aan die dagen van weleer. Het ruilen van tapes, elpees beluisteren in de lokale platenwinkel en sparen voor het nieuwe album van Megadeth of Celtic Frost. Die tijden mogen dan voorbij zij, Pulses Of Pleasure brengt ons die momenten terug. Muziek voor oude mannen dus en niet iedereen wil daaraan herinnerd worden. Een beetje nostalgie zo af en toe heeft nog niemand kwaad gedaan en het blijft heerlijke muziek. Dus: Evil Invaders, bedankt!