×

Recensie

Alternative

19 mei 2022

Everything Everything

Raw Data Feel

Geschreven door: Marcel Hartenberg

Uitgebracht door: Awal Records

Raw Data Feel Everything Everything Alternative 4.5 Everything Everything – Raw Data Feel Written in Music https://writteninmusic.com

Hoe zeer kun je als band je eigen lijn kiezen? Everything Everything zet al vijf albums lang hun eigen stappen op muzikaal gebied, drukt nadrukkelijk een eigen stempel op hun muziek en brengt met Raw Data Feel misschien wel het meest eigenzinnige album uit. Waar zit dan in? Het album is nog steeds nadrukkelijk als Everything Everything te herkennen, dat met topzanger Jonathan Higgs ook vrijwel niet anders kan. Zijn stem net als zijn onvolprezen zanglijnen zijn de ruggengraat van het geluid van de band. Daarmee niets afdoend aan de kwaliteiten van de rest van de band. Sterker, het is juist te midden van dat alles dat de stem van Jonathan optimaal tot zijn recht komt.

Het verhaal van het album is al als van een zeer eigenzinnige onderzoeksopzet. Men neme de tekst van Beowulf, een hele zwik aan ongerijmde 4Chan-commentaren, de (gebruikers-)voorwaarden van Linked In en daarnaast filosofische teksten van Confucius en met dat geheel laat je AI (artificial intelligence) aan de gang gaan om teksten voor je nieuwe album te genereren. Met een maar: wat er uit zou moeten komen, zou wel iets bij je los moeten maken, op wat voor manier dan ook.  Jonathan had het misschien niet zo verwacht maar een aantal van de teksten bleek dus juist emotie in zich te hebben en was daarmee bruikbaar en kwam dus, op wat voor manier dan ook, binnen. En ja, met als extra uitkomst de songtitel Software Greatman die ook zomaar uit het experiment naar voren kwam. Een niet bestaand woord dat nieuw in de woordenboeken kan.

Een van de wezenlijke kenmerken van Everything Everything is de manier waarop muziek en zanglijnen steeds heel nauw op elkaar aansluiten én hoe juist Jonathan’s zang, hoe koortjes en andere effecten je meenemen als waren ze onderdeel van het gehele palet aan instrumenten waar de band gebruik van maakt. En hier dus werkend met voor een deel teksten die voortkwamen uit een experiment én muziek die Jonathan al aangereikt kreeg van zijn medebandleden. Hoe bouw je het dan bij elkaar op? De muziek was -en is- voor Everything Everything er altijd als eerste geweest, dus als je het voor elkaar krijgt om muziek en zanglijnen zó passend te maken zoals het hier klinkt, dan zet je wel iets bijzonders neer. Voor Jonathan begint het allemaal met de ritmes die bij hem opkomen, vervolgens de melodieën. Uiteindelijk moet de combinatie van muziek, zanglijnen en tekst iets met je doen.

En verdorie, dat dat feitelijk ook gebeurt, zeker in het geval van teksten die voor een deel door AI zijn gemaakt, dat zegt veel over de klasse van de band. Ja, je moet wel iets hebben met de muziek van de band én met Jonathan’s stem. Ben je daar een liefhebber van, dan zou hij, met gepaste emotie bij wijze van spreken over een lucifersdoosje kunnen zingen en en zou het je nog iets kunnen doen. De emotie in muziek én de manier waarop je het kunt overbrengen, dat is natuurlijk iets bijzonders en, zelfs op deze manier voortgebracht, weet de band emotie in de nummers te leggen. Gewoonweg mooi.

Het album knalt vanaf de start je speakers uit met het heerlijk onbegrensde Teletype dat al net zo fijn stuwend is met zijn basloop, met prachtige zang van Jonathan en zeer mooie gitaaraccenten en waarin de bliepjes en andere toetsengeluiden elkaar bijna in een chaotische climax om de oren vliegen. Klinkt het dan toch nog samenhangend? Zeker wel. En genieten is het ook van de clip van het nummer waar AI ook al een rol in speelde en die gemaakt werd door Jonathan. En de link met techniek gebruikte de band ook bij release van de clip: subtiele verwijzingen naar titel, tekst en uiteindelijk naar de clip. Goed de lijn van het gedachtegoed achter het album neerzettend.

Everything Everything legt de kaarten ferm op tafel met dit eerste nummer om vervolgens zeker zo dansbaar verder te gaan met I Want A Love Like This. Heel erg een nummer van nu en tegelijkertijd ook met invloeden uit de jaren Achtig erin. En man, man, man, hoe gaaf zijn de zanglijnen van Jonathan in dit al net zo energieke tweede nummer. Heerlijke toetsenpartijen, lekker stuiterende baslijnen, pak maar in. En blijf luisteren, stop niet na een paar luisterbeurten want er gebeurt veel meer dan je op het eerste gehoor denkt te kunnen ontdekken. Ja, de tekst is wel wat bijzonder: “Cause someone always dies, someone always dies when we do this. Yeah, someone always dies, someone always dies when we do this, this, this”. Muziek die heel sprankelend en enthousiast is, een verlangen naar een liefde en dan dit. Een ontwapenend mooie paradox.

Bad Friday heeft dat paradoxale ook al. Weer in het donker en licht van de tekst ten opzichte van de melodieën. Muziek en zanglijnen geven je een positieve beleving maar een tekst als “How did I get this blood all over me?” Een nummer over uitgaansgeweld, zo komt het over. Vastgelegd voor Insta of anderszins. Hoe klinkt het nummer? Gewoonweg ongekend strak en het blijft hangen zoals veel van de nummers van Raw Data Feel doen. Ook Pizza Boy heeft dat. Een bas die zo uit de jaren Achtig in plugt met weer prachtige zanglijnen van Jonathan. En hoor toch eens weer hoe fraai de toetsen hier worden gebruikt.

Jennifer blijft nog even in de jaren Achtig sfeer. Dat gitaarloopje doet wel heel erg denken aan het spel van ene Robert Smith, laat het een invloed zijn, maar uiteindelijk klinkt het hele nummer niet als de band van de man met het uitbundige kapsel en is het gewoon een heel mooi nummer. Mooi dat Jonathan ons meegeeft dat “The pain in the end is all in your memory.”  Het nummer ademt de ruimte om dat ook echt zo te ervaren. Metroland Is Burning gaat over het gelijknamige attractiepark dat rücksichtslos tot de grond wordt afgebrand. Een van de nummers waar we Kevin in tegenkomen, de persona die op dit album het een en ander meemaakt.

Leviathan laat de band, net als in Jennifer, subtiel horen. En man, man, wat is het dan ook genieten avn hoe de band zijn nummers maakt. Luister hoe de zanglijnen en de melodieën in elkaar passen, hoor de subtiele gitaarklanken, hoor de variatie aan toetsen. Bijna diametraal hierop Shark Week dat beduidend donkerder klinkt en waar we Kevin weer tegen komen. Ook hier weer fantastisch zangwerk van Jonathan. Durf, variatie, passend bij de muziek. Het moet opnieuw gezegd: hoe geweldig is deze band als ze tot albums als dit weet te komen?

Cut UP! is weer op en top stuiterend waarin we opnieuw in contact komen met Kevin, zijdelings even. Het is opnieuw een fraai staaltje componeerwerk van de band maar dan zijn we er nog niet. HEX is ook al zo’n topnummer. Weer heel anders. Hoe divers wil je je muziek? De band mag dan zelf al erg enthousiast zijn over de positiviteit van het album, die is er zeker, maar, zoals dit album nadrukkelijk aantoont, Everything Everything kan over alles geweldige nummers maken.  De productie van het album was in handen van gitarist Alex Robertshaw samen met productiemaatje Tom Fuller, ook bekend als Kaines and Tom A.D. en die hebben uitstekend werk verricht. Het album klinkt daarbij zeer helder en dynamisch en ja, er is minder gitaar te beluisteren dan op de voorganger, maar de gitaar is nergens helemaal weg.

Je moet het de band nageven. Aan de slag gaan met AI om een album te maken. Hoe ver kun je gaan van de menselijke geest? Van menselijke beleving, van emotie. En dat het je dan lukt om een album te maken met een kwaliteit als dit. Die kwaliteit neerleggen is iets dat de band lukt in alle nummers en dat is een prestatie van formaat. Zeker, je moet je als luisteraar open stellen voor een band die zich geen beperkingen oplegt, die net zo makkelijk avontuurlijk durft te zijn, dansbaar en die zich niet zomaar in een hokje laat duwen. En dat moet je vooral ook niet willen. Jonathan gaf in een interview aan dat hij met zijn teksten mensen geen emotie wil opleggen, dat is aan iedereen om eigen beleving van die muziek te hebben. Duik erin, onderga het. Wat erg geslaagd is, is dat de band in weerwil van het experiment van teksten voortvloeiend uit AI een album heeft gemaakt dat je zomaar heel mooi kunt vinden. De zesde van Everything Everything? Na Get To HeavenA Fever Dream en Re-Animator is dit opnieuw een pareltje. Erg, erg fraai album!



  1. Teletype
  2. I Want A Love Like This
  3. Bad Friday
  4. Pizza Boy
  5. Jennifer
  6. Metroland Is Burning
  7. Leviathan
  8. Shark Week
  9. Cut UP!
  10. HEX
  11. My Computer
  12. Kevin's Car
  13. Born Under A Meteor
  14. Software Greatman