×

Recensie

Metal

22 maart 2023

Enslaved

Heimdal

Geschreven door: Hendrik Vanhee

Uitgebracht door: Nuclear Blast

Heimdal Enslaved Metal 4.5 Enslaved – Heimdal Written in Music https://writteninmusic.com

Mysterieus, die nieuwe Enslaved-cover.  Droomgezicht van onbestemd Noorse diepten met dreigende nevels overtrokken. In de waterspiegeling, vaag, Heimdal. De plaattitel verwijst naar de Noorse god van het licht, zoon van Odin en wachter van de goden. Heimdal, staat altijd onvervaard op post aan zijn regenboogbrug, bij de ingang van de hemel. Zijn Gjallarhoorn weergalmt oorverdovend tussen de fjorden bij elk naderend onheil. Heimdal, ook de god die met die meest magische en machtigste der basbazuinen iedere nieuwe dageraad inleidt. Net zo episch en groots komt Enslaved hier binnen met zijn zestiende, een compositie in zeven mooi behapbare bewegingen. Het Noorse vijftal, dat indertijd de pure vikingmetal op de kaart zette, is in de huidige line-up* met het majestueuze Heimdal nog steeds aan een steile opmars in de sfeervolle progressieve metal bezig. Maar waardig gaan ze hun eigen weg van daar ergens waar Opeth’s voetsporen in de sneeuw ooit afbogen…

In magistrale opener Behind the Mirror verscheurt met dank aan geweldige Eilif Gundersen van Wardruna een minuut lang allesoverheersend Gjallarhoorngeschal elke kabbelende onschuld aan flarden. Onthutst slepen Enslaved’s gigantische doomriffs en keyboards je mee de mist in, de nieuwe vage ochtendschemering van de mystieke wereld. Waar het gezelschap vervolgens toeslaat in al zijn expansieve hevigheid. Met godenteksten die zeker de Noren tot diep in hun zeevaardershart zullen raken en gedonder, riffs, grunts en met hevig gekrijs als bij  Congelia, dat hen ternauwernood van een nieuwe plundering van Engeland zal weerhouden. Want ja, Enslaved, da’s Noorse authenticiteit, altijd innig verworteld in rijke Noorse mythologie met pakken heidense riten.

Congelia, een regelrecht door de bochten scherend zwart powermonster. Een acht minuten lange ontzaglijke black-metaljam geperst in een overdonderdend opgebouwde topcompositie, één oorverdovend vurige explosie van complex pulserende Iver Sandøy-drums, indrukwekkend geriff, met blastbeats opgesmukt en brullend gezang. Die ene onverlichte kant van Enslaved dus ten voeten uit, een en al zwarte kracht en brutaliteit. Terwijl toetsenwizzard Vinje dan even in de achtergrond zijn synthezisers mag laten afkoelen.

Forest Dweller, voortgaande duistere reis in Noorse tradities. Akoestische opstap in intrinsiek Led Zeppelin’s psychedelische Kasjmir-sferen, clean vocale sereniteit tegelijk in beste Emerson, Lake & Palmer-traditie, met inclusief tussen de riffs heerlijke orgeling en dan kolkend en weerbarstig weer de extreemste der blackmetal-demons volop met de remmen los.

Het aarzelend optrekkend Kingdom gaat zowel als eerbetoon aan de Duitse thrashers, spacerockers, als aan de seventies ambientpioniers en hoor, het vervloeit na de cleans zowaar in lekker krijtend en gruntende polka.

The Eternal Sea, is een soort rustbrenger, complexe ritmes, weer fraaie toetsen en baspassages en stijlvolle cleanzang die altijd weer door boosaardige viezigheid wordt bijgehaald.

De explosieve kracht dan van het eerder al vooruitgeschoven, wild door de wind gierende Caravans to the Outer Worlds. Nog zo’n gedenkwaardige opwindende bulldozersong vol uitzinnige riffs en tremologitaarnoten, memorabel Kjellson-gekrijs, maar evengoed met de ambient van wriemelend opeenvolgende synths en sussende cleanzang van Vinje uit de chaos zoekend naar de veilige oase.

Ook Heimdal, de titelsong, is opnieuw een hoogtepunt. Indrukwekkende black metal, met sludge- en industrial-erupties, onheilspellend zwaar ingeleid door synths. Een Enslaved behendig stuiterend over zijn stijlen, maar vertrouw maar dat het ook hier weer psychedelisch wordt. Fraai eindigen ze tenslotte, vervagend, met de laagst hoorbare orgelnoot.

Bij dit Enslaved verwacht je dus sowieso altijd die hard-kalm-dynamiek, grunts en growls harmonisch tegenover clean. Al die vocals, beats en riffs mooi op en neer op het ritme van de synths. Met Håkon Vinje op Heimdal hier in een fantastische rol met zijn spacy keyboardpassages. Wat Enslaved serveert is verdergaande progressiviteit met grillige wendingen en geluiden. Eclectisch met zijn zwevende psychedelica, maar evengoed met zijn heavy metal, rock & roll, jazz, sax, folk of experimenterende elektronica. Enslaved versmelt het allemaal tot één organisch lichaam, wervelende soundscapes, theatrale vocals, killerriffs en -solo’s, heel veel moois met wel altijd die heel rauwe, snijdende randen. Trouw aan de black metal van uur één en naadloos vervlochten in een progressieve sound op de leest van vandaag.

En dan nog zal het helaas altijd makkelijker zijn om Enslaved te verguizen voor wat ze in dertig jaar geworden zijn. In hun lange carrière in de extreme metal hebben ze een lange weg afgelegd en omwille van dit sterke Heimdal is er hier niet de geringste scrupule om ze te bewieroken voor de verrassende wijze waarop ze nu ook hun zestiende hoofdstuk weten in te kleuren. Hun Utgard is er zwaar mee overtroffen. Nog nooit is Enslaved met Heimdal zo ver buiten zijn comfortzone getrokken. Met als resultaat een verbluffend creatief kunstwerk, donker en puur, een triomf van geslaagde vermenging van stijlen en genres, het oudere telkens als gangmaker voor het nieuwe, alles in een genuanceerde mix. Enslaved, nee, die zijn dus verre van dood. Met dit hemelse epos gaan ze een eigenzinnige weg. In Heimdal zijn ongetwijfeld al de muzikale zaden geplant voor de komst van weer een nieuwe Noorse dageraad. Laat dan Heimdal’s hoorn maar weer zo monumentaal schallen.

*Enslaved’s line-up sedert 2020 – Stichtende bandleden: gitarist-synths-backing vocalist Ivar Bjørnson en leadzanger-bassist-synths Grutle Kjellson. Verder: drummer-keyboards-clean vocalist Iver Sandøy, keyboards-clean vocalist Håkon Vinje en sologitarist Arve ‘Ice Dale’ Isdal.



  1. Behind the Mirror 
  2. Congelia 
  3. Forest Dweller
  4. Kingdom 
  5. The Eternal Sea 
  6. Caravans to the Outer Worlds
  7. Heimdal