Alle leden van Endangered Blood zijn langdurige muzikale maatjes uit de wijk Park Slope in Brooklyn. Deze groep werd oorspronkelijk opgericht om geld bij elkaar te brengen voor de medische behandeling van hun muzikale maat, saxofonist Andrew D’Angelo, die een hersentumor had. Een actie die in de VS wel vaker moet. D’Angelo redde het en staat inmiddels al weer geruime tijd op de planken. Endangered Blood, dat zijn de twee rietblazers Chris Speed en Oscar Noriega, bassist Trevor Dunn en slagwerker Jim Black, heeft het eveneens overleefd en bezit blijkbaar een potentieel dat ook muzikaal bijzonder is en daarin opmerkelijk rake resultaten oplevert.

Black en Speed vormen sinds meer dan twintig jaar een sterke as in bands als Alas No Axis, Yeah No, Pachora etc. en ook met Dunn en Noriega bestaan nauwe banden. Noriega speelde met de slagwerkers Paul Motian en Gerry Hemingway en maakt deel uit van Tim Bernes Snakeoil. Endangered Blood is op dit moment aan het toeren met Michael Formanek op bas. Formanek neemt de rol van Dunn over die tegelijk met zijn oude Mr. Bungle bandmaat Mike Patton en diens Tomahawk toert.

Work Your Magic is hun tweede album, net uitgekomen op Skirl Records, het label van Chris Speed. Heavy beefheartende rock, orleanesque blazer-riffs (sax plus basklarinet), verre bop-echos, fraai lyricisme en hartverscheurende melodie versmolten tot een ijzersterk stijlen-bevrijd amalgaam, werkelijk nieuw, een evolutionaire sprong. Urgent, compact, gedreven, speels, rauw, vervuld van schoonheid en vooral vuur. Geen mix van blabla maar the real thing. Speed en Noriega doet soms aan als Neil Young meets Eric Dolphy. Hun zingende en rochelende horn-slierten, de donker en droog grommende bas van Dunn en het geniaal hortend-stotende slagwerk van Black met het kenmerkende donkere gesis van zijn bekkenslagen in acht stukken waarvan de titels tot de verbeelding spreken:

Blues C-Flat Minor – began as a reverence to teddy Wilson’s Blues in C Sharp Minor
Ah-Le-Pa – an exploration of ratios
Argento – the swing version
Manzanita – inspired by the composed chamber works of Leah Paul
Nice Try – for Paul Motian
International Four – a cover by guitarist Hilmar Jensson
LA#5 – at a taco truck with Lester Young

Er zit niet alleen heel veel in, er komt ook heel veel wonderbaarlijk uit. Sterk genoeg om crisissen, echte en verbeelde, het hoofd te bieden. Kaffibarinn, het openingsstuk, heeft niets Middenoosters, maar is Ijslands: “a pleasant bar to wait for friends if you’re amiss in Reykjavik.” Op Work Your Magic heeft iets aangeslagen dat ervoor zorgt dat de muziek ver boven de cumulatie van alle afzonderlijke inbreng uitstijgt. En wat een palet gevoed uit rijke bronnen! Zonder weerga, hoe deze samenkomen, bij en met Endangered Blood een nieuwe vorm vinden!

Nice Try geschreven door Noriega, speelt heerlijk met een hellende melodielijn à la Motian. Een roep naar het voorbije en creatief uit- en verder dragen van de essentie. Fluitiste Leah Paul, aan wie het stuk Manzanita is opgedragen, is een waar muzikaal kameleon wier actie-radius zich van van haar popgroep The Bridesmaids (met rijke bezetting en schitterende arrangementen) via de doedelzakvirtuoos Matthew Welch en Anthony Braxton tot en met gastrollen bij TV On The Radio en Dirty Projectors uitstrekt. Op het Skirl-label is haar album Bike Lane met een kamermuziek-ensemble verschenen. Het slotstuk LA#5 is eenvoudigweg geniaal: klank in klank in klank, klank-klank. Incluis doorschijnen van de Prez! Hij ligt een paar kilometers verderop begraven, op de Evergreens Cemetery aan de rand van de aangrenzende Brooklynse wijk Bedford-Stuyvesant (overleden 1959).

NPR – Tiny Desk Concert: Iris, Uri Bird (2012)