De titel, een samenvoeging van twee memorabele albums van Dylan, geven al een duidelijke hint. Het debuut van Emma Swift is uitsluitend opgebouwd met  interpretaties van het werk van de geniale troubadour. Meesterlijke parels  zoals Blonde On Blonde en Blood On The Tracks  zijn hier telkens met twee tracks vertegenwoordigd. De Australische zangeres die naar Nashville emigreerde, kijkt verder voor de uiteindelijke selectie van het songwerk.

Queen Jane Approximately opent voortreffelijk, de song stamt uit Highway 61 Revisited dat destijds de opmerkelijke transformatie van akoestische folk naar elektrische rock continueerde. De snerende  sarcastische ondertoon en rudimentaire begeleiding van weleer is er niet bij, het klinkt met de zachte lieflijke zang en melodisch kabbelend snarenwerk en stemmige achtergrondzang eerder als vriendelijke countrypop zoals de evenmin  te versmaden Dylan interpretaties van The Byrds. De  oplopende gitaarakkoorden op de twaalfsnarige Rickenbacker wordt overigens gehanteerd door Robin Hytchcock. Swift werd nog op studiosessies van deze Britse muzikant gesignaleerd.

Er is niet alleen productionele hulp van Patrick Sansone , de multi-instrumentalist die intens samen werkte met Wilco zorgt voor toetsen- en snaren bijdragen die efficiënt geflankeerd worden door de verfijnde pedalsteel partijen van Thayer Serrano.  Dit muzikaal clubje loodst Swift met ondersteuning van Jon Estes en Jon Radford, de excellente ritmetandem uit Nashville door de Dylan erfenis.

Het epische Sad Eyed Lady Of The Lowlands en een door een zwierig orgel gedragen  The Man In Me van New Morning en het minder evidente van Planet Waves afkomstige Going Gone zijn treffende illustraties, evenals het lichtjes fantastisch gefluisterde You’re A Big Girl.

Het betreft hier uiteraard uitsluitend topmateriaal dat Blonde On The Tracks stoffeert. Het is niet bepaald een geheim dat niemand Dylan zingt zoals Dylan. Bij Emma Swift’s sobere, intimistische lezing van de geniale mythische parabel I Contain Multitudes, recent nog door de opper troubadour grandioos geopenbaard, vinden we weerom moeiteloos het tipje van onze stoel.