Elvis Perkins
I Aubade
Oorspronkelijk opteert Elvis Perkins die zich in kunstzinnige milieus ophield in New York en LA voor saxofoon, een instrument dat hij later voor gitaar inwisselt. Hij speelt een tijdje in rockgroepen maar gaandeweg groeit zijn interesse voor akoestische muziek en start met klassieke gitaar. Een instrumentatie die meer bij zijn poëtische aspiraties aansluit.
In 2006 horen we voor het eerst van Perkins met Ash Wednesday een songcyclus over familie en het heengaan van die dierbaren. In het geval van Perkins op een bijzonder abrupte wijze, zijn vader de fotograaf Anthony Perkins overleed in ’92 aan een longontsteking, zijn moeder, de actrice Barry Berenson bevind zich bijna 10 Jaar later aan boord van American Flight 11, het gekaapte toestel dat zich in de Noordelijke toren van het World Trade Center boort. Perkins verwerkt die tragiek in zijn debuut enverzamelde enkele muzikanten waarmee hij op tournee vertrekt onder de naam Elvis Perkins in Dearland. Een benaming die in 2009 als titel voor de tweede, meer naar country georiënteerde, langspeler fungeerde. Na het epeetje Doomsday dat hetzelfde jaar werd uitgebracht wordt het lange tijd stil rond Perkins.
Na zes jaar wordt de stilte eindelijk doorbroken met I Aubade. Perkins levert niet alleen de songs aan maar zorgt ook voor de productie en de instrumentatie wat naar een ingetogen Lo Fi soundtrack leidt, enigszins in het verlengde van het intimistische debuut. Fragiel songwerk in een meer gedurfde experimentele benadering uitgewerkt, soms een beetje weerbarstig op andere momenten eerder speels of dromerig. Bijzondere muziek waar je even de tijd moet voor nemen. Voor het najaar is er een bescheiden tournee gepland in Nederland en een concert in de Botanique in Brussel.