×

elbow

Giants Of All Sizes

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Polydor

elbow - Giants Of All Sizes
Giants Of All Sizes elbow Alternative 4.5 elbow – Giants Of All Sizes Written in Music https://writteninmusic.com

Giants Of All Sizes is alweer het achtste album van elbow. De band uit Manchester kwam twintig jaar geleden aan de oppervlakte om al vrij snel daarna, vanaf 2001, op grotere schaal naam te maken. De rest is bekend: elbow slaagde erin met een constante stroom aan kwalitatief hoogstaande albums een steeds groter publiek aan zich te binden.

Ook Giants Of All Sizes is weer een fraaie, intrigerende en rijke plaat. Was voorganger Little Fictions nog een zwierige, ‘zachte’ plaat vol liefde, de opvolger kent een donkere ondertoon en haalt ook steviger uit. Zonder aan schoonheid in te boeten, overigens. Volgens Guy Garvey is het weliswaar een grauwe plaat, maar ook eentje met een groot, zij het ‘gekneusd’, hart. Een klaagzang die uiteindelijk verlossing vindt in familie, vrienden, de band en nieuw leven.

Brexit en sterfgevallen in de directe omgeving van de band hebben het album gekleurd. Op de opvallende single Empires gaat Garvey direct naar de kern van de zaak: ‘Empires crumble all the time / Pay it no mind / You just happened to witness mine’. Gestut op een fijne baslijn vraagt Garvey zich af: ‘But how can a bland unremarkable typical Tuesday be Day of the Dead?’ Ook die andere single White Noise White Heat verwijst naar ontnuchterende ervaringen. Stevige drums en teksten die er niet om liegen: ‘I was born with trust / That didn’t survive the white noise of the lies’. De finale is een clash van strijkers en gitaar.

Ook als de band het subtieler houdt is de impact weer aanzienlijk: Seven Veils is een ontroerende parel vol gratie. Garvey’s licht hese zang maakt deze song weer net even bijzonderder. Iets wat hij natuurlijk met heel veel elbow songs doet; het is een van de troeven van de Mancunians natuurlijk. The Delayed 3:15 is een bijzonder mooie filmische track. Maar ook hier was een sterfgeval de aanleiding voor de song; een zelfmoord op het spoor. Doldrums draait om vage stemmen, gedubbelde vocalen en een dromerige backdrop. Garvey schreef de song in Vancouver, een volgens de zanger geweldige stad. Maar ook een plek met een ernstig drugsprobleem. Fijne percussie en smaakvolle, subtiele baslijnen dragen My Trouble, een song die gaandeweg steeds orkestraler wordt, een song over tijd doorbrengen met je geliefde. Dat laatste gaat ook op voor Deronda Road, een staaltje creativiteit waar een ‘koor van Guy Garveys’ wordt gekoppeld aan techno-sferen en akoestische gitaar.

Het fundament van Giants Of All Sizes wordt echter gelegd door de stevige tracks, waarvan opener Dexter & Sinister er een van is. En wat voor één: steviger en dreinender dan het hitje van weleer Grounds For Divorce, geïnjecteerd met wat lijkt op kerkorgel, aangevuld met dwarse piano en Garvey’s niet mis te verstane teksten: ‘I have the heaviest heart jackhammering in me’ en ‘I don’t know Jesus anymore’. Bij elbow klinkt dit nergens pathetisch en dat is ook een verdienste. De song kent een mooie, abrupte wending en koerst met schrille, vooral woordloze zang naar het einde toe.

Afsluiter Weightless, klinkt wat meer verheven, zuiver en opbeurend. Toch handelt ook deze track over de dood. De dood van Garvey’s vader. De acceptatie van dit heengaan en de liefde bij Guy Garvey lijken deze song toch lucht te hebben gegeven.

Giants Of All Sizes heeft een donkere onderstroom, vooral vanwege de alomtegenwoordige vergankelijkheid en de scheuring van Engeland door Brexit. Het is echter ook een diep-menselijke plaat die een grote muzikale creativiteit laat horen en uitnodigt tot veelvuldig beluisteren.



  1. Dexter & Sinister
  2. Seven Veils
  3. Empires
  4. The Delayed 3:15
  5. White Noise White Heat
  6. Doldrums
  7. My Trouble
  8. On Deronda Road
  9. Weightless