×

Recensie

Alternative

27 maart 2017

Dude York

Sincerely

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Hardly Art

Sincerely Dude York Alternative 4 Dude York – Sincerely Written in Music https://writteninmusic.com

Er  was eens een leuk Amerikaans trio genaamd Dude York. Het type band dat je al eens vaker hebt gehoord. Je weet wel, die met schurende garagerock-esthetiek, felle samenzang en een doortimmerende ritmesectie. Niets mis mee, maar eigenlijk ook ongevaarlijk en meer dan een tikkeltje voorspelbaar. Zo klonk Dude York in 2014. Zo had de band ook dit keer weer kunnen klinken, tot iemand na de eerste opnamesessie zei “Jongens, dit klinkt maar saai, dat kan zoveel leuker, grootser en energieker”.   Een goed idee is dan om met producers John Goodmanson (gewerkt met Sleater-Kinney)  en Cody Votolato (van The Blood Brothers) om de tafel te zitten en er het maximale uit te halen.

WOAH, dat grootse geluid is volledig gelukt. Sorry voor de oerkreten,  maar WOAH, WOW, AWESOME, TOTALLY RAD, KICKASS, BITCHIN’ en COOOOL zijn de gedateerd klinkende uitlatingen die het beste hun nieuw album Sincerely omschrijven en die hoofdletters zijn uiteraard noodzakelijk om het geheel nog “cooler” te doen overkomen.. Als in: 3 liter frisdrank drinken, een suikerspin eten en je achteraf ingestort afvragen waarom je eigenlijk zo vrolijk was. Doet het een belletje rinkelen? In andere woorden kun je zeggen dat Dude York de bombast en kitsch van Glamrock mixt met de naïviteit, onzekerheid en vooral aanstekelijkheid van pop-punk. Iets waar ze bewonderenswaardig goed in slagen. Het betekent ook eenvoudigheid troef, waar ze zeker wat betreft refreintjes weinig woorden nodig hebben om zich in je hoofd te nestelen. “That’s the way, that’s the way, Oh, thats the way I feel”,  zo zingt gitarist Peter Richards maar door op The Way I Feel, net zolang tot het refreintje niet meer uit je hoofd te krijgen is. Terwijl bassist Claire England tijdens Tonight nog minder woorden nodig heeft door enkel de titel steeds weer krachtig te herhalen tijdens het refrein. Soms bewijzen ze dat ook een enkele gitaarsolo of –riff als refrein kan dienen, zoals je het best kunt horen op Bit Saloon.

Niet alles is feest, zo bewijst met name het giftig klinkende Paralyzed dat handelt over depressie en ook het daaropvolgende Giving Up gaat daar op door. Verder klinken onderwerpen als uitgaan, vriendschap, relaties en eigenwaarde  nergens zwaar, omdat de muziek steevast zorgt voor die positieve energie boost, in combinatie met het aanstekelijke meezing-gehalte. Je moet het maar kunnen: donkere gevoelens  beschrijven met zoveel vrolijkheid dat de luisteraar het in eerste instantie niet door heeft. Het is puur de verdienste van Dude York dat hier “larger than life” klinkt en bijna over de grens gaat qua bombast en suikerspinnen-gevoel. Maar juist daarom werkt Sincerely zo goed.



  1. Black Jack
  2. The Way I Feel
  3. Something In The Way
  4. Life Worth Living Pt. 2
  5. Sincerely I
  6. Tonight
  7. Paralyzed
  8. Giving Up
  9. Bit Saloon
  10. Sincerely II
  11. Love Is
  12. Twin Moons
  13. Time's Not On My Side
  14. John Darnielle (Bonus Track)