DRIFTWD
In Need of Music
Met hun debuutalbum Only Fighters Left Behind bracht het Belgisch-Amerikaanse DRIFTWD in 2020 een album uit dat in al haar donkerte een hoogtepunt binnen het muziekaanbod van het jaar bleek. Opvolger In Need of Music is al net zo intrigerend te noemen.
Startend als Driftwood hebben architect-muzikant Sam de Bock en muzikant-componiste Patricia Vanneste (onder meer bekend van Hydrogen Sea en Balthazar) een spannende mix gevonden die donkere, melancholieke rock met electronics en vrije jazz verbindt en daarbij associaties oproept met bands als Massive Attack, Portishead en net zo goed met een muzikant als Mark Lanegan.
Voor hun nieuwe album wisten de Bock en Vanneste dan ook nog eens Amerikaanse topmuzikanten Joey Waronker op drums en Tim Lefebre op bas en Donny McCaslin op sax aan te trekken. Die laatste twee hielpen onder meer Bowie diens zwanenzang Blackstar tot een meesterwerk te maken. Ook de Bock’s landgenoten, drummer Steven van Gelder (ook Hydrogen Sea), gitarist Artan Buleshkaj (HAST, Anemic Cinema) en bassist/toetsenman Sander Verstraete (Warhaus, Timino) verleenden hun diensten.
Dat een zo bizar getalenteerde groep muzikanten niets anders als een opwindend en intrigerend album kan maken, wordt weer eens duidelijk. Onder de bezielende leiding van De Bock en Vanneste is een tiental songs vastgelegd die zowel divers in sfeer als coherent op dit album zijn vastgelegd. Songs met steeds weer een diepe onderlaag en met de (praat)vocalen van de Bock en de prachtvocalen van Vanneste hun weg naar het hart vinden.
Intrigerend hoe De Bock en Vanneste hun songs met die fascinerende groep muzikanten opbouwen en uitdiepen. Vanaf albumopener I Am Weightless ontspint zich een fraai klankbeeld in avontuurlijke songs waar in de handen van deze muzikantengroep alles uit wordt gehaald. Steeds weer de juiste drive en push krijgen en een intrigerende melancholieke diepte.
Favoriete songs dienen zich gelijk in het begin al aan met de titeltrack en Child of Water. En er volgt al snel veel meer. Wat trekt McCaslin The Sun is Dead prachtig uit de donkerte en wat voorziet hij het zeer fraaie Morgane, door Vanneste zeer fraai gezongen, van bijzonder fraai melancholische klanken.
Briljant hoe ook een songs als Cyclic Growth en vooral het oosters klinkende fascinerend goede Alfie zich ontvouwen. Met het wel heel aanstekelijke Land of Riots en de sfeervolle albumafsluiter Erase, met wederom McCaslin in een glansrol, sluit het album majestueus af.
In Need of Music is een intrigerend goede plaat die het verdient door een groot publiek ervaren te worden. Sowieso verdient DRIFWD het op komende jaar op elke belangrijk festival een plek op het belangrijkste podium te krijgen. En dan met de band die nu ook op het album te horen is. Dus het volle 8-koppige gezelschap.