Alweer drie jaar geleden kwam het debuutalbum van Dotan uit. Met Dream Parade behaalde hij een redelijk succes. Toch dachten sommige mensen dat Dotan een eendagsvlieg is. Met 7 Layers laat hij zien dat hij veel meer dan een eendagsvlieg is. Misschien is Dotan zelfs wel een van de grootste muzikale talenten van Nederland.

Het contrast tussen This Town van Dream Parade en Fall van 7 Layers is groot. Je hoort dat Dotan tussen zijn debuut en zijn tweede album grote stappen heeft gemaakt. Die stappen heeft hij gemaakt door heel veel huiskamerconcerten te geven. Voor ieder huiskamerconcert schreef hij een liedje. Sommige liedjes gooide hij weg en andere nummers staan nu op het album. Hij was continu bezig met zijn identiteit als muzikant te ontdekken. Die heeft hij na het uitbrengen van 7 Layers nog niet helemaal gevonden maar hij heeft wel grote stappen gezet.

Wanneer je 7 Layers voor het eerst aan zet komt de openingstrack Let The River In meteen binnen als een orkaan. Het nummer pakt je meteen en zorgt ervoor dat je benieuwd bent naar de rest van het album. Na Let The River In komt Fall. Een nummer waarmee Dotan zijn kwaliteit nog meer laat zien. Hij speelt met de door hemzelf ingezongen backings. Fall is een van de beste tracks van het album.

7 Layers staat voor de zeven lagen van de mens. Dotan durft zijn eigen lagen te laten zien. Hij wil zijn luisteraar een beeld geven van zichzelf. Daarom zingt hij bij de titeltrack ook: I Was A Stranger In My Own Skin, 7 Layers I Was Hiding In. Achter ieder liedje zit een persoonlijk verhaal.

Met dit album laat Dotan zien dat hij heel erg veel in zijn mars heeft. Soms zijn dingen niet echt nodig, bijvoorbeeld de twee verschillende versies van home. Dat voegt niet heel veel toe maar laat wel zien dat Dotan niet bang is om dingen te proberen. 7 Layers is een mooie stap vooruit en maakt nu al nieuwsgierig naar het vervolg.