×

Recensie

Roots

27 januari 2016

Dori Freeman

Dori Freeman

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Free Dirt

Dori Freeman Dori Freeman Roots 4 Dori Freeman – Dori Freeman Written in Music https://writteninmusic.com

Nog eens muziek uit een van de meest vruchtbare regio’s van de Verenigde Staten, de Appalachen. Loretta Lynn  doorkruiste destijds zowat alle Staten om een doorbraak te forceren. Dori Freeman, een uit Virginia afkomstige jonge zangeres maakt alsnog geen aanstalten om het onooglijke plaatsje Galax te verlaten.  Haar muziek maakte enige indruk op Teddy Thompson de zoon van Richard en Linda. Teddy was  via het internet al vertrouwd met Freemans zang en  songwriterscapaciteiten en er was niet veel overredingskracht nodig om hem voor dit debuut als producer te engageren. De opnamesessies vonden plaats in New York City met muzikanten als gitarist Jon Grabof, die bij Ryan Adams’ Cardinals actief was en de in jazzkringen geapprecieerde pianist Erik Deutsch. Alex Hargreave is eveneens van de partij met zijn meeslepende fiddle.

De muzikale verrichtingen van Dori behoren niet tot een welomlijnd vakje, elke song weerspiegelt de kijk op de hedendaagse wereld van een jonge vrouw die opgroeit in de schaduw van de Appalachen. In dit relatief isolement, internet en andere mediakanalen zijn ondertussen ook tot in de meest afgelegen negorijen doorgedrongen, worden die observaties in songs verwerkt. De muziek  uit die regio kent een lange historische voorgeschiedenis van bluegrass, country en folk en daar vinden we onmiskenbare sporen van terug in de natuurlijke instinctieve benadering.

Met een stem zo helder als het water van de plaatselijke bergriviertjes zet Dori Freeman de traditie van generaties verder met tijdloze songs die op een bijzonder  spaarzame semi-akoestische instrumentatie leunen. Ain’t Nobdy refereert duidelijk naar de opbouw van de klassieker Sixteen Tons en heeft genoeg aan simpele fingersnappin’ dat de ritmiek bepaalt, in Fine Fine Fine is dat een drumbeat die sterk aan Spectorsound herinnert. Sporadisch springt Thompson vocaal bij met harmonieuze zang, Where I Stood en Song For Paul zijn zo’n momenten om te koesteren. Het prachtige, in een ondefinieerbare weemoedige snik overslaande Go On Lovin’ is een smartelijke  countryslijper die teruggrijpt naar lang vervlogen tijden en met Tell Me blijven we dromen van dat verleden.

De onbevangen benadering van een zangeres en songwriter als Dori Freeman garandeert de voortzetting van de rijke muzikale country en folk-erfenis uit de Appalachen regio met een genuanceerde aanpak. Een aanpak die geenszins de ogen sluit voor de hedendaagse ontwikkelingen in muziekland. De gerenommeerde diva’s in Americanaland hebben er een bijzonder fijne sista bij.



  1. You Say
  2. Where I Stood
  3. Go On Lovin'
  4. Tell Me
  5. Fine Fine Fine
  6. Any Wonder
  7. Ain't Nobody
  8. Lullaby
  9. Song For Paul
  10. Still A Child