×

Recensie

Roots

12 maart 2016

Donnie Fritts

Oh My Goodness

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: Single Lock

Oh My Goodness Donnie Fritts Roots 4.5 Donnie Fritts – Oh My Goodness Written in Music https://writteninmusic.com

Wat een bizar fijne ontdekking is Oh My Goodness van de Amerikaanse Donnie Fritts. Een man die een aantal grote wereldhits schreef (onder meer Breakfast in Bed, dat hij samen met Eddie Hinton schreef en die door Dusty Springfield de eeuwigheid in werd gezongen), ruim veertig jaar de vaste toetsenman van Kris Kristofferson was maar op eigen titel een bescheiden status onder de radar had. Het wel heel erg sterke Oh My Goodness plaats hem op het podium waar hij thuis hoort.

Afkomstig uit Florence, Alabama, werd hij als succesvol songschrijver ontdekt en aangetrokken om de vermaarde Muscle Shoals sound met zijn songs te verrijken. Zijn songs werden vervolgens opgenomen door grootheden van Dolly Parton, Charlie Rich en Waylon Jennings. Zelf nam hij vanaf 1974 drie albums op waarvan de eerste, Prone To Loan, door vriend Kristofferson en legende Jerry Wexler werd geproduceerd. Muzikale vrienden die graag op zijn albums meespeelden heeft hij altijd gehad. Van John Prine tot Spooner Oldham, Tony Joe White tot Willie Nelson en Dan Penn. Met albums uitgebracht in 1974, 1997 (Everybody’s Got A Song) en 2008 (One Foot In The Grave) bouwde hij een klein maar erg interessant eigen catalogus op.

Dat de titel van zijn voorlaatste album voorlopig nog niet geldend is bewijst het net uitgebrachte Oh My Goodness. Het is een prachtig en vitaal klinkend album met louter prachtsongs die door John Paul White (van Cival Wars faam) mooi puur werden vastgelegd. De combinatie van ouder songmateriaal (onder meer Choo Choo Train, dat in de jaren zestig voor Boxtops een grote hit werd) en veel verse songs is exact de juiste. Begonnen in de studio met de Wurlitzer en/of piano als begeleiding voor zijn fijn schurende stem, werden de songs langzaam met fraaie arrangementen aangekleed en ontstond Oh My Goodness als een ode aan het grote talent van Fritts.

Dat hij de songwritingskills heeft die ook veel bekendere mannen als Dr. John, Randy Newman en Dan Penn en Spooner Oldham hebben wisten wij natuurlijk al van zijn rijke oeuvre en zijn vorige, meer funk georiënteerde eigen albums, maar komen nu nog prominenter aan de oppervlakte. Wat een geweldige songs zijn het titelnummer (met Spooner Oldham op orgel!), albumopener Errol Flynn, If It’s Really Gotta Be This Way en het geweldig getitelde Memphis Woman and Chicken alleen al. Ook precies op de juiste manier met exact de juiste arrangementen opgenomen. En zo klinken alle 12 songs die Oh My Goodness telt. Het feest dat Tuscaloosa 1962 is, een song die zo op het repertoire van The Band had gekund, de emotie die songs als Foolish Heart en Good As New herbergen; het is puur vakmanschap en gespeeld met vurige liefde voor muziek.

Zoals op zijn vorige albums heeft Oh My Goodness ook een rijke gastenlijst. Het is fijn dat muzikanten als John Prine, Jason Isbell, John Paul White, Brittany Howard van Alabama Shakes, the Secret Sisters, David Hood, Dylan LeBlanc, Spooner Oldham, Reggie Young en leden van St. Paul & the Broken Bones, Belle Adair en The Pollies op het album meedoen maar alles staat in de schaduw van het talent van Donnie Fritts. Heel erg terecht dat deze voorname songwriter met dit prachtige album op 71 jarige leeftijd alle aandacht krijgt die hij verdient.



  1. Errol Flynn
  2. If It's Really Got to Be This Way
  3. Memphis Women and Chicken
  4. The Oldest Baby in the World
  5. Tuscaloosa 1962
  6. Them Old Love Songs
  7. Foolish Heart
  8. Lay It Down
  9. Good as New
  10. Temporarily Forever Mine
  11. Choo Choo Train
  12. Oh My Goodness