×

Donder & Apeland

Het Verdriet

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: W.E.R.F. Records

Het Verdriet Donder & Apeland Eigentijds 4.5 Donder & Apeland – Het Verdriet Written in Music https://writteninmusic.com

Een zeer bijzondere band is en blijft het Vlaamse Donder. Een trio dat muzikaal altijd verrast. In samenwerking met de Noorse harmoniumspeler Sigbjørn Apeland hebben ze met Het Verdriet wederom een album gemaakt dat volle aandacht verdient.

Opzet was om vroege songs uit het Belgische en Nederlandse taalgebied onder handen te nemen en deze improviserend naar een nieuwe tijd te brengen. Gebruik werd gemaakt van ‘field recordings’ en oude songboeken om de nieuwe versies van deze songs in de avontuurlijk muzikale geest van Donder vast te leggen.

Het idee geeft het trio Harrison Steingueldoir (piano), Stan Callewaert (contrabas) en Casper van De Velde (drums) ruimte even wat meer los te breken van hun normaal zo minimalistische opzet. Samen met Apeland zoeken ze die gelukkig nog genoeg op, ook omdat ze daar zo indrukwekkend goed in zijn, maar in sommige songs komt er nu ook een melodische energie los.

De mannen van Donder hebben een meesterlijk gevoel voor sfeer en kleur en doen vaak niet meer dan de melodie of songstructuur vraagt. Alsof ze alleen de buitenlijnen uitzetten en met stiltes de binnenruimte inkleuren. Op Het Verdriet vindt die spanningsvolle opzet, juist ook met het harmonium van Apeland, nieuwe hoogten.

Donder is altijd al zo’n verrassend anders muziekmakend trio geweest. Hun drie albums tot nu toe hadden een merendeels ingetogen sfeer, vaker minimalistisch. Het leverde fascinerende buitengewone optredens op waarin je als vanzelf in de opgeroepen sferen verdween en daar pas even na de laatste tonen weer uit terugkeerde in de echte wereld.

Het Verdriet, hun eigenlijke vierde album, voert wederom de Donder eigenzinnigheid in muziek maken optimaal door. Alle drie de muzikanten hebben een instrumentbespeling die zo avontuurlijk is alsof ze gewoonweg nooit grenzen wil leggen. Apeland sluit daar met zijn spel naadloos in. Luister naar een song als Mijne Jan en je weet waar ik het over heb.

Het is niet eens zozeer die onvoorspelbaarheid die de bewerkingen zo intrigerend maken maar de manier waarop de muzikanten zich binnen hun muzikale avonturen zo moeiteloos vinden. En of Steingueldoir nu een machtige pianolijn oppakt (Brandlucht) waarover de anderen dan weer door onverwachte klanken de songs een andere kant optrekken of juist de leegheid gezocht wordt met aparte geluiden uit de instrumenten opgetrokken die als vervreemde soundscapes werken, het blijft een machtige manier van muziek maken.

Het Verdriet is een Donder album waarop melodieën en klanken, meer dan op hun vorige albums, samenvallen. En waarbij het harmonium van Apeland, een muzikant die net zoals de Dondermannen ook veel meer uit zijn instrumenten weet te halen dan wat we normaliter horen, de fraaie verbindende factor speelt.

Het Verdriet is een al net zo bijzonder album als dat Donder een super bijzondere band is. In totaal 15 composities die dan wel een oorsprong in de Vlaamse en Nederlandse muziekcultuur kennen maar hier op volslagen eigenzinnige wijze naar de nieuwe tijd worden gebracht.

Zo onvoorspelbaar als Donder is sluit het album dan weer af met de enige iets tradioneler uitgevoerde compositie hier: een bewerking van Lei Milde Ljos, een Noorse folksongversie van Charles H. Purdey’s Lead Kindly Light. Een prachtig slot van een wederom ijzersterk album.



  1. Verloren Buffels
  2. Kegeldans
  3. Alderliefste Mijn
  4. Een Patrijze Die Vliegt
  5. J Ai Trouvé Une Crème À La Glace
  6. De Zondag Staat Op
  7. Emmers Van Citroenen
  8. Daar Zat Een Sneeuwwit Vogeltje
  9. Als Witte Hemden In Het Licht
  10. Io Parto E Non Più Dissi
  11. Mijne Jan
  12. Brandlucht
  13. Een Houten Vogel
  14. Polderen
  15. Lei Milde Ljos