We herinneren ons de naam Don Bryant uit de jaren zeventig, als vaste songwriter voor Hi- Records levert hij materiaal aan voor  O.V.Wright, Otis Clay en Syl Johnson. Opvallend is  de intense samenwerking met Ann Peebles levert voor het label van Willie Mitchell hits als 99 Pounds I Can’t Stand The Rain en wordt met een huwelijk bezegeld dat nog  na 43 jaar nog steeds stand houdt. Bryant blijft na de comeback in de jaren negentig regelmatig toeren met Peebles. Noodgedwongen staakt de zangeres haar podiumactiviteiten na een beroerte in 2012.

Terug thuis voor een langere periode lonkt de studio. Onder de hoede van  bassist en producer Scott Bomar is er een reünie met vrienden ut de Hi-periode zoals drummer Howard Grimes, samen met Archie Turner en gitarist Joe Restivo actief bij The Bo-Keys. Enkele leden van de vaste blazerssectie zijn eveneens present en de fenomenale orgelspeler Charles Hodges zijn eveneens present.

74 is hij ondertussen maar daar is bijzonder weinig van te merken, de interpretatie van A Nickel and A Nail verbleekt geenszins naast de memorabele versies van O.V. Wright en Otis Clay. Voor laatgenoemde componeerde Bryant overigens It Was Jeaulousy dat evenals slijpers als First You Cry een diep doorvoelde sensuele vertolking meekrijgt.
Met de swingende R&B ritmiek I Got To Know keert Bryant terug naar zijn doowop verleden en het door het orgel van Hodges en bluesy  gitaarlicks aangezwengelde How Do I Get There? grijpt terug naar de flamboyante kerkelijke erediensten in Memphis. Daar blijven we met de slepende titelsong die evenals het strakke What Kind Of Love lijkt weggeplukt uit de hoogdagen van Hi.

Met Don’t Give Up On Love imponeert Don Bryant ook als uitvoerder, grote klasse van een overlever uit de soulperiode. Liefhebbers van authentieke soulstuff hoeven niet verder te zoeken.