Daar is het dan: het debuutalbum van Dikke Dennis & de Røckers. Na vier noeste, fraai vormgegeven singles brengt het viertal een rijk gevulde langspeler uit. De singles – inclusief een aantal B-kantjes – zijn hier vertegenwoordigd, maar toch voelt het album lekker fris; het is namelijk een liveplaat. Hardhout werd opgenomen in Alkmaar, in Cultuurpark de Hout.

Klonken die singles al lekker stevig en ruig, live gooien Dikke Dennis & de Røckers er nog een flinke schep bovenop. Dennis’ zang zit wat minder strak in de mix (natuurlijk) maar zijn aanwezigheid is onontkoombaar en het bandgeluid als geheel is lekker vuig en vet. Mooi ook hoe binnen die snarenstorm de bekkens van de drums nog lekker doorkomen. Het zorgt ervoor dat het qua impact wel goed zit met Hardhout. Overdubs? Niet nodig.

De goudeerlijke, meer dan stevige punkrock-‘n-roll van de band werd natuurlijk voor een deel door wegbereiders uit de jaren zeventig en tachtig geïnspireerd en dat komt terug in een aantal nummers: Geen reet te doen is een bewerking van een Dead Boys track en gaat over het verlangen bankhangen te verruilen voor wilde tijden buitenshuis. Over de rand komt van de onvolprezen Wipers (Over the Edge), de instrumental Hocus Pocus is ook hier heavy Holland riffing en natuurlijk komt ook Schoppenaas langs in deze show, want Motörhead zit natuurlijk in het DNA van Dennis en zijn kornuiten.

Maar er is nog veel meer natuurlijk. Hardhout telt achttien nummers en het zijn ook nog eens voor het grootste deel nummers die met gemak over de drie, vier minuten heengaan. Achter het station voert terug naar de tijden dat heroïneprostitutie een deel van het straatbeeld was. Duwend, trekkend en groovend trekt de band door: ‘Ze heeft het nodig!’ Hierna laat het kwartet horen ook nog ruimte te kunnen laten want Ik ben zo wild, man kent strakke, open passages. Trekhaak is zelfs instrumentaal. Prehistorisch beest laat horen dat verwijten over het niet van deze tijd zijn Dennis niet raken.

De geiligheid van Pak ‘m beet, de autobiografische teksten van Alles of niets (‘Doe mij maar alles!’) en de midtempo rocker met krachtige baslijnen Rijkdom trekken de plaat verder. R.A.M.O.N.E.S. is van je ‘1,2,3 en gaan’ natuurlijk. Het is met een dikke minuut veruit de kortste track. Livefavoriet Chocomel mag niet ontbreken. Het is waarschijnlijk de snelste song van Dennis en de Røckers en de tweede en derde stem kunnen de boel amper bijbenen. Hierna gaan Dennis en band door het lint met het eerdergenoemde Schoppenaas.

Er wordt nog eenmaal olie op het vuur gegooid: de band eert de Alkmaarse Shavers en hun in 2022 overleden zanger Johannes de Boom. Dus komt er nog een stoot surf en rockabilly voorbij. En krijgt deze dampende liveregistratie een waardig slot. Een liveplaat als debuutalbum, in het geval van Dikke Dennis & de Røckers is dat gewoon een goed idee.

Dikke Dennis & de Røckers waren: Dikke Dennis, Guidø, Siccø en Tøny.
Dikke Dennis & de Røckers zijn: Dikke Dennis, Diamønd Dim, Siccø en Tøny.