Soberheid troef op High Atmosphere. Maar ja, voor wie in ‘less is more’ gelooft kan dit nieuwe album van Diana Jones dan maar zo een topalbum zijn. Puur is het hoe dan ook. Vanuit de wetenschap dat ze een Amerikaanse is, zul je je met haar muziek snel wanen in de Appalachen. Denk maar even aan de muziek in de film O Brother Where Art Thou, de film uit 2000 die er mede voor zorgde dat deze muziek in razend tempo aan populariteit won. Zo klinkt High Atmosphere dus.

Toch hoef je niet per se helemaal naar dat berggebied in het noordoosten van de VS om jezelf een beeld te geven van wat je te horen gaat krijgen. Zoals veel vaker het geval is met de muziek uit die streek, zijn ook nu overduidelijk de Ierse invloeden te horen. De muziek had net zo goed uit Ierland kunnen komen. Waan jezelf maar eens in een kleine kroeg ergens in de Ierse county Donegal. De folk hoor je dus ook overduidelijk in de muziek van Diana Jones. Overduidelijk country, overduidelijk folk… overduidelijk puur! Bekijk en beluister de ‘making of’ over dit album maar eens, onderaan deze pagina.

In 1997 bracht Jones haar eerste album Imagine Me uit, nu veertien jaar later komt ze dus met High Atmosphere. De productie van de twaalf nummers deed Jones samen met Ketch Secor, bandlid van Old Crow Medicine Show. Ook op dit album houdt hij de nodige instrumenten vast (meerdere violen, gitaar en banjo).

Toch mag je wel stellen dat het belangrijkste instrument van deze schijf de zang is. Uiteraard vooral die van Jones, maar op een drietal nummers wordt ze nog begeleid door een extra stem, die van Jim Lauderdale: op Poverty, Don’t Forget Me en Motherless Children. Dat levert een meer dan waanzinnig mooie samenzang op, drie nummers die het alleen al de moeite van de aankoop waard maken.

De nummers hebben ook goede teksten, ze gaan veel over het leven, over familiaire kwesties. Dat is niet raar als je bedenkt, dat Jones zelf geadopteerd is. Sowieso heeft ze nogal wat ellende meegemaakt, dit komt goed naar voren in de muziek: niet dat het allemaal treurnis is, het is meer dat ze (wellicht mede daardoor) de nummers mooi gedragen en overtuigend brengt. Een vereiste voor de meeste muziek, maar als het dan gebeurt zoals hier, dan verhoogt het toch zeker de hoeveelheid karaat.

De thema’s en de muziek leveren wel een sfeer op die het album meer geschikt maakt voor de overpeinzing aan het einde van de dag, dan om de dag vrolijk mee te beginnen. Helemaal nu de zomer regelmatig aanklopt, het is geen ‘terrasplaat’.

High Atmosphere krijgt nu vier sterren, omdat het album ‘gewoon heel erg goed’ is. Toch zou het me niet verbazen als ik het volgende week minstens een halve ster meer wil geven. Hoe vaker je dit draait, hoe mooier het wordt.