Vrijwel elke recensent die een blik in de kristallen bol van de rockmuziek heeft geworpen voorziet een grootste toekomst voor DeWolff. De kans dat die voorspellingen uitkomen zijn redelijk groot om twee redenen: ten eerste barst dit jeugdige trio van het talent en ten tweede speelt men slim in op de toenemende belangstelling voor de roots van de betere pop- en rockmuziek.

De pas vijftienjarige drummer Luka van de Poel trommelt alsof hij al jaren achter de kit zit, hammond organist Robin Piso kon de zoon van Deep Purple toetsenwonder Jon Lord zijn en zanger annex gitarist Pablo van de Poel lijkt bij tijd en wijle de reïncarnatie van Jim Morrison. Met Deep Purple en The Doors zijn meteen de twee belangrijkste invloeden van DeWolff genoemd. Voeg daarbij een paar scheuten Led Zeppelin, Cream, vroege Pink Floyd en The Grateful Dead en je weet waar onze landgenoten de mosterd halen. Ze wilden een authentieke sound, namen het album op met analoge apparatuur en realiseerden hun doelstelling. Strange Fruits And Undiscovered Plants klinkt als een plaat uit de jaren zestig. Dat roept enerzijds de gewenste authentieke sfeer op, maar anderzijds klinkt het soms alsof je naar een (goede) demo luistert. De band is op zijn best in uptempo, swingende nummers als Don’t Go Up In The Sky en Fire Fills The Sky en tijdens de psychedelische uitstapjes in diverse nummers.

De band overtuigt minder tijdens de lange nummers en dan vooral tijdens de jam-achtige passages. Met een trio heb je nu eenmaal minder mogelijkheden dan met een uitgebreid combo zoals The Allman Brothers. Tijdens Red Sparks Of The Morning Dusk speelt een saxofonist mee en dat geeft de band meteen iets extra’s. Hoewel menige melodie de doorgewinterde muziekliefhebbers bekend zal voorkomen, gaat de band maar eenmaal echt over de scheef in Desert Night dat toch wel erg veel lijkt op The Wasp – Texas Radio & The Big Beat van The Doors.

Hoewel DeWolff geen prijzen voor originaliteit zal winnen, nemen we toch onze hoed af voor deze puike muzikale prestatie. De volwassenheid van de nummers, de goed uitgedachte melodieën en het speltechnisch vermogen lijken een garantie voor succes in de toekomst. Als ze bij elkaar blijven en zich verder ontwikkelen kunnen we over een paar jaar grootse albums van DeWolff verwachten.