De psychedelica blijkt anno 2011 springlevend met Nederlands meest talentvolle rocktrio DeWolff als belangrijkste exponent. De jonge Limburgers debuteerden eind 2009 overtuigend met Strange Fruits and Undiscovered Fruits en komen krap 14 maanden later al met een nog betere opvolger. De invloeden van Deep Purple, Cream, Jimi Hendrix en The Doors sijpelen ook ditmaal door in menig compositie, maar er zijn ook nieuwe geluiden te horen.

Diamonds opent overtuigend en zet meteen de toon voor de rest van het album. De opbouw van het nummer bewijst dat DeWolff is geëvolueerd en rijper is geworden. Het zou me niet verbazen als dit nummer ooit nog eens opduikt in een Tarantino film. Mensen die houden van het Deep Purple geluid van veertig jaar geleden zullen verheugd opspringen bij Evil And The Midnight Sun en Pick Your Bones Out of the Water. Je zou toch zweren dat Jon Lord achter het orgel staat. Het dromerige arrangement op Everything Everywhere biedt een prachtige luisterervaring en wordt opgesierd met prachtig gitaarspel van Pablo DeWolff. De hoekige riff van Who Are You Or the Magnificence of Loving a Million Strangers toont aan dat onze trots niet onder hoeft te doen voor bijvoorbeeld Wolfmother. Absoluut hoogtepunt is het tien minuten lange The Pistol met wederom fabuleus gitaarwerk dat herinnert aan een jonge Carlos Santana.

Is het allemaal rozengeur en maneschijn? Ik zou geneigd zijn om ja te zeggen, maar toch zijn er nog wel verbeterpunten te noteren. De zang op Seashell Woman klinkt bijvoorbeeld onvolwassen. Na de Led Zeppelin-achtige afsluiter Poison is duidelijk dat DeWolff een van de betere platen in de Nederlandse rockgeschiedenis heeft afgeleverd. Met de juiste promotie en begeleiding kan deze band uitgroeien tot een wereldact.