×

Recensie

Electronic

11 april 2013

Deutsche Elektronische Musik: Roedelius

Offene Türen

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Bureau B

Offene Türen Hans-Joachim Roedelius Electronic 3.5 Deutsche Elektronische Musik: Roedelius – Offene Türen Written in Music https://writteninmusic.com

In 2012 werden The Lost Tapes van de Keulse legende Can uitgebracht en deed het label Bureau B van zich spreken middels een aantal reissues van Duitse experimentele albums. Ook in dit jaar mogen we een flink aantal tributes, reissues en nieuwe albums vol Duitse elektronica begroeten. Middels de mini-serie Deutsche Elektronische Musik belicht Written in Music een aantal van deze releases. Deze keer: Offene Türen van Roedelius.

Hans-Joachim Roedelius schreef in de jaren zeventig krautrockgeschiedenis met Cluster en Harmonia. In 1981 verscheen de voorlopig laatste plaat van Cluster. De band zou hierna voor lange tijd buiten beeld raken. Roedelius had inmiddels al een paar sterke releases buiten de band uitgebracht. After The Heat, de plaat die hij samen met Brian Eno en Dieter Mobius maakte, was wellicht nog een van de minst sterke, hetgeen indirect een bewijs was van de grote solo-capaciteiten van Roedelius.

In 1982 kwam hij met het album Offene Türen. De muziek kon het best omschreven worden als ‘elektronische kamermuziek’. Roedelius had de plaat deels thuis en deels in de Erpelstudio in Wenen opgenomen en de korte synthesizer- en orgelstukken lagen enigszins in het verlengde van het laatste Cluster-album, een werk dat een stijlbreuk met het oeuvre van de band tot dusver had betekend.

Op Offene Türen schept Roedelius romantische sferen: Besucher Im Traum klinkt als de negentiende eeuw in een modern elektronisch jasje. Het is direct een van de beste nummers op het album. Auf Der Höhe, met zijn houtblazer- en orgelklanken, pakt deze sferen halverwege het album weer op. Mit Offenem Visier is een stuk mechanischer; hier staan we een stuk steviger in de twintigste eeuw. Toch herbergt ook deze track voor de goede verstaander enige romantiek.

De vrij minimale benadering van Roedelius en de spaarzame inzet van beats zorgt ervoor dat het album aanvankelijk nogal licht en wat onbeduidend overkomt. Een aantal tracks heeft zelfs een wat speels karakter. De poppy avant-garde van Von Osten Her lijkt bijna speelgoedmuziek. Het zorgt voor wat verwarring maar bij herhaalde beluistering van de plaat valt de track beter op zijn plaats. Dat geldt minder goed voor een aantal nummers halverwege het album: met het folkloristische Allemande onderscheidt grootheid Roedelius zich nauwelijks van de goed bedoelende muzikale doe-het-zelver. Leuke muziek bij beelden uit de belle époque, maar laten we maar weer snel overgaan tot de orde van de dag.

Het wat ijzige Spiegelung is interessanter en de vreemde proto-ambient techno van Husche is een mooi hoogtepunt. Aan het einde van Offene Türen lijkt Roedelius nog even te willen zeggen wat hij met dit album beoogde: het wat gezwollen van Zeremoniell ademt wederom die romantische melancholie die al eerder voorbij kwam en met het afsluitende Wende trakteert hij ons weer op een curieus stukje elektronische kamermuziek. Het vormt een goed en representatief einde van een plaat die soms verwart maar ook regelmatig met simpele middelen weet te overtuigen en daardoor een blijvende indruk achterlaat.



  1. Abenteuerliche Begegnung
  2. Besucher im Traum
  3. Mit offenem Visier
  4. Von Osten her
  5. Der Sieger
  6. Auf der Höhe
  7. Allemande
  8. Spiegelung
  9. Husche
  10. Stufe um Stufe
  11. Zeremoniell
  12. Wende