×

Deerhoof

Future Teenage Cave Artists

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Joyful Noise

Future Teenage Cave Artists Deerhoof Alternative 4.5 Deerhoof – Future Teenage Cave Artists Written in Music https://writteninmusic.com

De eigenzinnige Amerikaanse band Deerhoof leek met voorgaand album Mountain Moves iets minder ruig en experimenteel uit de hoek te komen. Met een groot scala aan gastmuzikanten was het bovendien bijzonder om te horen hoe het muzikaal toch een duidelijke richting en structuur had. Richting en structuur die we vorig jaar ook terugvonden bij hun Le Guess Who? 2019 optreden in Utrecht. Verliest Deerhoof na al die jaren dan toch zijn wilde haren?

De luisteraar die dit dacht wordt met nieuwe worp Future Teenage Cave Artists hard in het gezicht uitgelachen. Hoewel de openende titeltrack nog wel makkelijk te verteren valt. Bovendien is het een lied met een duidelijke boodschap over creativiteit, saamhorigheid en nalatenschap in de toekomst. “Try my sc-fi”, roept zangeres Satomi Matsuzaki dan ook hoopgevend. Die hoop wordt later afgebroken met de begeleidende vocalen van drummer, maar stiekem multi-instrumentalist Greg Saunier: But you stopped me, but you stopped me. Zo kan het dus omslaan in een Deerhoof universum, waar hoop en cynisch nihilisme hand in hand gaan. Dat wrange tintje met betrekking tot saamhorigheid horen we later nog eens terug in Fraction Anthem waar “For we, though many, are one bread and one body” wordt opgevolgd door het sarcastisch klinkende “One Body Are We, Hallelujah” Maar in tegenstelling tot het voorgaande album, worden alle sporen van maatschappijkritiek hier bijgestaan door speels aanstekelijke kreten zoals “Na na na na na na na na, ha” en “Shoo-bee-doo-whop, shoo-bee-doo” Zo is dit album thematisch wat bitterzoet, maar overheerst de speelse sfeer.

Die speelsheid krijgt gelukkig muzikaal gevolg. Voornamelijk opgenomen met behulp van een ingebouwde microfoon van de laptop klinkt dit album lo-fi, overstuurd en rauw. Maar het zijn vooral de muzikale wendingen die dikwijls de wenkbrauwen doen fronzen. Zo horen we in de bevreemdende ballad The Loved One onrustige start-stop ritmes van de drums en is het lied doorspekt met plotseling scherpe gitaarsolo’s. Nog gekker klinkt New Orphan Asylum for Spirited Deerchildren wat begint met funky hiphop, er pijnlijk schelle gitaartjes doorheen gooit, tussentijds even overschakelt naar ene vleugje country en eindigt in een chaotische brij noise. Vleugjes jazz komen ook voorbij, het best te horen in de heerlijke bas- en drumpartijen van Fraction Anthem. Op momenten dat Deerhoof er nog meer chaos en tempo in gooit klinken de tracks al snel wat cartoonesk, luister maar naar de haast onnavolgbare gekte van “Farewell” Symphony (een verwijzing naar Haydn) en Zazeet. Afgesloten wordt er eveneens eigenzinnig met pianostuk I Call On Thee, een verwijzing naar Bach.

Zo behandelt Deerhoof hier stiekem het verleden, heden en de toekomst. Zowel muzikaal als sociaalkritisch. Met het oog op creativiteit en saamhorigheid is de boodschap hoopvol, maar toch ook cynisch. Gelukkig steevast verpakt in aanstekelijke onzin, bergen energie en muzikale verrassing na muzikale verrassing. Rauw, spontaan, creatief, dissonant, noisey, jazzy, funky, noem maar op. Verliest Deerhoof zijn wilde haren? Er is geen kapper!



  1. Future Teenage Cave Artists
  2. Sympathy for the Baby Boo
  3. The Loved One
  4. O Ye Saddle Babes
  5. New Orphan Asylum for Spirited Deerchildren
  6. Zazeet
  7. Fraction Anthem
  8. "Farewell" Symphony
  9. Reduced Guilt
  10. Damaged Eyes Squinting Into the Beautiful Overhot Sun
  11. I Call on Thee