Met hun, alweer, 7de album slaat het Amerikaanse Death Cab For Cutie nieuwe muzikale wegen in. Minder prominente gitaren, meer toetsen. Het past allemaal wonderwel.

De Amerikaanse band bouwde over de afgelopen 14 jaar een grote wereldwijde fanschare op. Begonnen als soloproject van Ben Gibbard in 1997 met de tape You Can Play These Songs With Cords, vormde hij Death Cab For Cutie met gitarist/producer Chris Walla als belangrijke tweede man. Gelijk met hun eerste officiële album Something About Airplanes werd de band door pers en publiek opgepakt. Met het in 2003 uitgebrachte topalbum Transatlanticism beleefde de band haar doorbraak naar het grote publiek. De fascinerende songs van de band, dan weer dromerig en emotievol dan weer rockend en slepend, duwde de band met de daarop volgende albums Plans en Narrow Stairs (met daarop de briljante single I Will Posess Your Heart) naar een nog hoger populariteitsniveau.

Met het nieuwe album Codes And Keys gaat de band meer dan ooit voor het avontuur. De fascinerende gitaren die op de vorige albums de basis waren voor de fijne spanning in de songs, zijn nu in de mix wat naar de achtergrond gedrukt. De altijd al aanwezige toetsen zijn nu wat prominenter aanwezig. Het past de band goed, vooral ook omdat de fijne stem van Gibbard zowel op de sound van gitaren als toetsen naadloos aansluit. De eerste single You Are A Tourist liet deze soundverandering nog niet echt horen, maar albumopener Home Is A Fire des te meer. Het is een prachtige song met fijn vloeiende toetsen en idem refrein. Het zet de toon van het album.

De band zelf zegt voor dit album beïnvloed te zijn door het album Another Green World van Brian Eno, de Berlijn trilogie van David Bowie en het werk van New Order en OMD. Het zijn invloeden die nu slinks in de sound van DCFC verwerkt zijn zonder de kracht van hun songs teveel te veranderen. Belangrijk binnen de verandering in sound is het feit dat niet Gibbard het gros van het songmateriaal schreef maar dit keer gitarist Greg Walla, hoe bizar dat ook mag klinken. De stem van Gibbard blijft echter het vaste baken binnen de soundverandering in instrumentatie.

De titelsong, Unobstructed Views en het gedragen St.Peter’s Cathedral zijn mooie voorbeelden van DCFC nieuwe stijl. De toetsen creëren sfeer en spanning en Gibbard’s zang ligt daar mooi overheen. Drums, bas en spaarzaam gitaarwerk maken de songs vervolgens fraai compleet. Maar ook als de gitaren er prominenter inkomen zoals bij het lekker jachtige Doors Unlocked And Open, eerste single You Are A Tourist of de prachtafsluiter Stay Young, Go Dancing klinkt DCFC gedreven.

Codes And Keys laat een band horen die een spannende nieuwe stap maakt vanuit het bekende bandgeluid en weet te overtuigen op alle fronten.